เซเดย์....
"ไอ้เหี้ยริชาร์ตมันทำร้ายคุณน้าขนาดนี้เลยเหรอครับ" ผมมองใบหน้าของท่านแล้วถามท่านด้วยความเป็นห่วงเพราะแผลบนใบหน้าของท่านมันเยอะมากทั้งรอยฟกช้้ำรอยบริเวณใบหน้าและรอยแตกตรงมุมปาก
"อย่าสนใจแผลของน้าเลยว่าแต่ตอนนี้เอวาอยู่ไหนเซย์" แม่เอาวาไม่ได้สนใจในสิง่ที่ผทถามแต่ท่านถามหาเอวาด้วยน้ำเสียงสั่น
"ตอนนี้เอวาอยู่ข้างนอกกำลังล่อไอ้ริชาร์ตอยู่เพื่อที่ผมจะเข้ามาช่วยคุณน้า"
"โธ่เอวาลูกแม่ไม่น่ามาเลยรู้ทั้งรู้ว่าอันตราย"
"เอวาเป็นห่วงคุณน้ามากเลยนะครับยังไงเธอก็ต้องมาช่วยคุณน้าอยู่แล้ว" ผมพูดกับท่านแต่สายตาก็มองออกไปที่ประตูตลอดเวลา
"ทั้งๆที่น้าเป็นแม่ที่แย่แต่ยัยเอวาก็ยังรักน้าห่วงน้ายอมมาช่วยน้าทั้งๆที่รู้ว่ามันอันตาย น้าทำให้ลูกเดือดร้อนครั้งแล้วครั้งเล่า น้าสมควรจะตายๆไปซะไม่น่าอยู่เลย"
"คุณน้าอย่าโทษตัวเองแบบนี้สิครับ เอวาน่ะรักคุณน้ามากเธอไม่เคยโกรธคุณน้าเลย"
"น้าอยากออกไปช่วยเ
