“นายอย่ามาระรานแถวนี้ มาทางไหนก็ไปทางนั้น”
มัสยาเองก็ร้อนใจไม่แพ้กัน เธอเองจะช่วยเพื่อนของเธออย่างไรดี เธอตัดสินใจไม่ถูก เธอพยายามมองหาตัวช่วย แม้จะมีสายตาเดียดฉันท์จับจ้องเธอมาเป็นระยะก็ตาม
“แต่ถ้าต้องการจะเปิดห้องเพื่อจะฟัดกับตัวประหลาดก็ตามสบาย”
ตัวประหลาดถึงกับอ้าปากค้าง บุญจิราหัวเราะให้กับความช่างพูดของคู่รัก
“ปากเสีย” มัสยาด่าอย่างอดไม่ได้ ขณะที่ไพรัลย์พยายามใช้สมอง เขาใช้เวลาชั่ววินาทีเดียว ก็คิดได้ จึงรีบเดินไปหาสัญญาณเตือนภัยและกดมันทันที จนเสียงดังลั่นไปทั้งโรงแรม ก้องภพตกใจก่อนจะเปลี่ยนเป็นเดือดดาลจะก้าวตามไปจัดคนร้าย
“ไอ้เหยี่ยว!” มัสยาเห็นดังนั้นก็กระโดดขึ้นหลังของก้องภพแล้วรัดคอเขาไว้ บุญจิราเห็นแล้วก็ร้องกรี้ดๆ ตะโกนบอกให้คนมาช่วยเจ้าของโรงแรม
“ปล่อยเขานะ นังสกปรก ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้”
ตอนนี้ทั้งโรงแรมมีแต่เสียงสัญญาณเตือนภัยดังลั่น ไพรัลย์วิ่งไปยังบันไดหนีไฟ เขาคิดว่าต
