“ฉันมาเยี่ยมนาย”
ชายหนุ่มยืนสงบนิ่ง ต่อหน้าป้ายหลุมศพของนายก้องเกียรติ ผู้เป็นน้องชาย ท่ามกลางแสงแดดสวยของรุ่งอรุณใหม่ และต้นไม้นานาพันธ์ที่ยืนต้นตระหง่านบนภูเขาลูกเล็ก เนินเขาอันเงียบสงบเหนืออ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่
“ถ้านายยังจำได้ วันนี้เป็นวันเกิดของนาย” เด็กหนุ่มผู้เป็นความหวังของเขา น้องชายเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ในครั้งนั้น ต้องมาจบชีวิต เพราะมีดเล่มเดียว จากฝีมือของเพื่อนรักของเขาเอง เมื่อก้องภพนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทีไร หัวใจของเขาสั่นเทา เนื้อกายของเขาเย็นชืดไปหมด สิบปีมาแล้ว แต่ความแค้นไม่เคยจางหาย เขายังรอคอยการชำระอยู่ทุกลมหายใจ
“นายยังโชคดีกว่าฉันหลายร้อยเท่านัก นายอยู่ที่นี่ มีคุณพ่อคุณแม่เป็นเพื่อน ทั้งสามคนได้อยู่ด้วยกัน” แต่เขาสิ เหลือเพียงตัวคนเดียว ในโลกของความวุ่นวาย การแก่งแย่งแข่งขัน ชิงความเป็นหนึ่ง เขามีหน้าที่สืบสานและคงไว้ซึ่งตระกูลอันยิ่งใหญ่ของเจ้าพ่อเพชรทาย วัชรเม
