บทที่ 27 ง้อจนท้อ 1/2

1081 Words

ชายหนุ่มต้องทนนอนปวดหลังบนโซฟา โดยมีหมาสีนิลที่มันนอนอย่างสบายใจมาก จนเขาอยากดีดไข่มันสักที “แกนอนสบายไปแล้วนะ” เมื่อบ่นมัน มันก็บ่นกลับราวกับรู้เรื่องทุกอย่าง เจ้านี่มันน่าอิจฉาที่มีเวลาอยู่กับลูกและเมียของเขาทุกช่วงเวลา ตั้งแต่เธอท้องยันคลอดนับดาว แล้วก็อยู่เป็นเพื่อนนับดาวตลอดไม่ห่างไปไหน ดีเท่าที่มันไม่กัดเขาจนได้เลือดเหมือนอย่างตอนนั้น กว่าแผลจะหายใช้เวลาอยู่นานเชียว “แกโชคดีจังนะ ที่เมียฉันเอ็นดู ดูฉันนี่สิต้องมาทนนอนปวดหลัง” เขาอิจฉากระทั่งหมาแล้วตอนนี้ แต่ต่อให้ยากลำบากกว่านี้อีกร้อยเท่าพันเท่า หากได้เมียกับลูกคืนมาเขาก็ยินดีที่จะทน เขานอนเอามือก่ายหน้าผาก ในวันที่มีลูกและเมียอยู่พร้อมหน้า เมื่อมีนับดาวตัวน้อยแล้ว ก็อยากมีเอื้อมดาวอีกสักคน ตามด้วยอาทิตย์ ที่เป็นผู้ชายสุดท้องอีกคน แค่ได้คิดเขาก็อมยิ้มอย่างมีความสุขแล้ว คืนนี้ได้นอนใกล้ลูกและเมียคืนแรก แต่ไม่รู้ว่าทำไมใจมัน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD