Talk ลีวาย
“กูบอกมึงแล้วว่าแผนมันไม่เวิร์ค!!”
“ทำอะไรไม่คิด”
“เป็นไงพวกกูเลยถูกมิลินงอนไปด้วย”
“มึงก็น่าจะบอกไปตั้งแต่แรกไม่น่ารอให้จับได้”
“โง่ชิบ!!”
“พวกมึงหยุด!!!”
ผมตวาดออกไปเสียงดังบอกให้คัลเลนและไอ้คาแลนให้หยุด เพราะตั้งแต่มาถึงที่คาสิโนมันก็เอาแต่บ่นไม่เว้นช่องว่างให้หายใจ
“กูให้มาช่วยคิดวิธีง้อ ไม่ใช่ซ้ำเติม”
“สมควร!!” มันสองพี่น้องสบถออกมาพร้อมกันทำให้ผมถอนหายใจพรืดใหญ่ คงคิดผิดจริงๆ ที่ขอให้มันสองคนช่วย
“แล้วยังไง มิลินก็โกรธกูเนี่ย” ไอ้คัลเลนยกมือขึ้นมากุมขมับ “โทรหาก็ไม่รับ ไลน์ไปก็ไม่ตอบ”
“มึงโทรหาเมียกู?” ผมขมวดคิ้วถามมัน
“เออ”
“โทรหาทำไม”
“ก็มึงบอกว่ามิลินโกรธกู”
“มึงจะเดือดร้อนอะไร กูมากกว่าไหมที่ต้องเดือดร้อน เมียไม่ยอมให้ไปเจอหน้า”
“นั่นน้องกูไหมวะ”
“มั่นใจว่ามึงคิดแค่น้อง?” ผมถามอย่างหาเรื่อง ถึงจะเป็นเพื่อนแต่เรื่องนี้คงยอมให้ไม่ได้
“มึงสองตัวหย
