บทที่ 34
สักพักรถของแฮรี่ก็แล่นมาจอดที่หน้ารั้วบ้านของครอบครัวของหล่อน อลินดายกมือไหว้ขอบคุณ ก่อนจะก้าวลงจากรถ ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกันที่รถสปอร์ตคันงามของแซคคารีย์พุ่งเข้ามาจอดข้างๆ พอดี
“อุ๊ยยย” หล่อนอุทานด้วยความตกใจ และเบี่ยงตัวหลบรถคันงามจนล้มลงไปกองกับพื้น แฮรี่เห็นเข้าก็รีบเปิดประตูรถลงมาประคองด้วยความเป็นห่วง ตรงกันข้ามกับแซคคารีย์ที่ก้าวลงมาจากรถพร้อมกับรอยยิ้มเหยียดหยัน
“สำออยเก่งเสมอเลยนะ อลินดา”
หล่อนเม้มปากแน่น มองเขาอย่างขุ่นเคือง “คุณแซคมาทำไมที่นี่คะ”
“ที่นี่บ้านเมียฉัน ทำไมฉันจะมาไม่ได้”
อลินดาหน้าแดงก่ำ เรือนกายสาวร้อนฉ่า “แต่... เมียคุณแซคยังไม่กลับมาค่ะ”
ชายหนุ่มเจ้าของชื่อแสยะยิ้ม และเดินเข้ามากระชากร่างของหล่อนจนหลุดจากการประคองของแฮรี่
“แน่ใจหรือ”
ใบหน้างามร้อนผะผ่าว สายตาคมกริบสีสนิมบอกให้รู้ว่าเขากำลังโกรธเคืองแค่ไหน
อลินดาไม่กล้าที่จะแหย่โทสะของแซคคารี
