บทที่ 40
“แต่ลินดา... เป็นผู้หญิงไม่ดี เป็นคนสำส่อน มั่วไม่เลือกหน้า...”
“เธอก็รู้อยู่เต็มอกเหมือนๆ กับฉันนั่นแหละอลินดา ว่าสิ่งที่เธอพยายามพูดออกมานั้นมันไม่มีความจริงปนอยู่เลย”
“คุณแซค...” หล่อนอุทานออกมาอย่างตกใจ
“ต้องให้ฉันพูดออกมาอีกไหมว่าฉันรู้ได้ยังไง”
ร่างอรชรถูกผลักให้ล้มลงนอนหงายกับเตียงกว้าง กระเป๋าเดินทางถูกแซคคารีย์จับเหวี่ยงลงไปจากเตียงอย่างไม่ไยดี และเขาก็ตามขึ้นมาทาบทับเอาไว้ทั้งตัว
“คุณแซค... จะทำอะไรคะ”
ผู้ชายที่ทาบทับอยู่บนกายสาวระบายยิ้มหื่นกระหาย ขณะปลดกระดุมเสื้อของหล่อนออกด้วยความรีบร้อน แม้หล่อนจะปัดป้อง แต่ก็ไม่รอดพ้น
“ก็ทำให้เธอท้องไงล่ะ จะได้เลิกพล่ามเลิกพูดว่าจะไปจากฉันเสียที”
“ไม่นะคุณแซค...” หล่อนส่ายหน้าไปมา ดวงหน้าซีดเผือด “อย่าทำให้เรื่องมันยุ่งยากไปกว่านี้เลยค่ะ”
“ฉันจะทำ จะทำให้เธอท้องลูกแฝดสามแฝดสี่เลย คอยดู”
“คุณแซค... อื้อ... ไม่นะคะ อื้อ..
