ตอนที่ 12
หลังจากนั้นอินทัชก็ไปนั่งเล่นบนแคร่ไม้ที่ตั้งอยู่หน้ากระท่อม เขาเอาผ้าห่มปูเป็นที่นอนหนึ่งผืนพร้อมกับหมอนคนละหนึ่งใบ ก่อนจะนำฟืนมาก่อกองไฟเล็กๆ เพื่อไล่ยุงและให้ความอบอุ่น มีนาอยู่ในชุดกาสะลองและผ้าถุงซึ่งเป็นชุดพื้นเมืองที่เผยให้เห็นทรวดทรงองค์เอวของร่างกายที่ดูงดงามน่าทะนุถนอม
เด็กสาวเดินมานั่งลงข้างๆ อินทัชบนแคร่ไม้ ก่อนจะเอ่ยถามพ่อเลี้ยงหนุ่ม
“ทำไมไม่เปลี่ยนกางเกงละคะ เดี๋ยวก็คันแย่หรอก” เธอถามด้วยความกังวล เมื่อเห็นเขาถอดแค่เสื้อผิงไฟเอาไว้
“ไม่ค่อยถนัดใส่ผ้าขาวม้านะสิ” อินทัชตอบอย่างตรงไปตรงมา
“ถอดผึ่งไว้สิคะ มันจะได้แห้ง”
“ก็ได้ ๆ” เขารีบถอดกางเกงตัวนอกออก มีนานั่งมองอยู่ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอ พอพ่อเลี้ยงหนุ่มถอดกางเกงบ๊อกเซอร์ออก เด็กสาวก็รีบหันหน้าไปทางอื่น
ทั้งสองนั่งอยู่ข้างกัน มองดูเปลวไฟที่ลุกโชน มีนาเอนศีรษะซบลงบนไหล่ของอินทัช
“ขอบคุณนะคะพ่อเลี้ยง” อินทัชโ
