OLIVIA
"Olivia! Wait!" Aerin held my hand para pigilan ako sa paglalakad papasok sa palasyo.
"Do not touch me!" Humarap ako sa kanya. "I-I can't even look at you right now," my voice cracked when I saw the hurt in her eyes. Agad na binawi ko ang tingin ko.
Hindi ko alam kung anong unang dapat kong maramdaman. Ang bilis ng t***k ng puso ko, siguro dahil sa galit at sakit. Hindi pa rin halos nagsi-sink in sa akin ang ipinagtapat niya. I was happy. I was happy an hour ago. Isang oras lang ang kinailangan para mapalitan ang sayang nararamdaman ko.
"Please, let me explain," she pleaded.
"Explain?" I chuckled humorlessly. "Para ano?! Para makapagsinungaling ka na naman? How does it feel, Aerin? Na may naloloko kang tao para lang makuha mo 'yung gusto mo? Masaya ba? Malaki ba ang kapalit kap
