เช้าวันต่อมา
ระหว่างที่เปรี้ยวหวานกำลังจะเริ่มทำงานในเช้าวันใหม่โดยที่เธอมาถึงโรงเเรมก่อนใคร ทั้งๆที่เมื่อคืนก็กลับจากคลับซะดึกเเต่ร่างกายของคนตัวเล็กก็ยังสู้ไหวตื่นเช้ามาทำงานได้เป็นปกติ ร่างสูงกำยำที่เดินออกมาจากลิฟท์มุ่งหน้ามาหาเปรี้ยวหวานที่เพิ่งจะนั่งลงที่เก้าอี้ได้เพียงแปบเดียวก็ต้องเงยหน้าขึ้นตามเสียงเรียกของเจ้านาย
"เปรี้ยว เมื่อคืนทำไมปิดเครื่อง ฉันโทรหาตั้งหลายรอบไม่เห็นรึไง?" สีหน้าเคร่งเครียดเอ่ยถามเธอเมื่อมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าโต๊ะทำงานของอีกคน
"ปิดเครื่องจะเห็นได้ไงคะ" ร่างเล็กตอบออกไปอย่างไม่ยี่หระในขณะที่มือก็หยิบเอกสารงานของตัวเองขึ้นมาเพื่อจะทำ
"แล้วปิดเครื่องทำไม?"
"รบกวนเวลาทำงานน่ะค่ะ ก็เลยปิด"
"ทำงานอะไร"
"..." เปรี้ยวหวานที่เหมือนจะพลั้งปากพูดออกไปจึงเงียบทันทีเมื่อรู้ตัวเอง ชนกที่เริ่มสงสัยในคนตัวเล็กหรี่ตามองเธออย่างจับพิรุธยิ่งเงียบเเบบนี้ยิ่งดูน่าสงสัยเข้าไป
