เปรี้ยวหวานทำหน้าที่ของตัวเองเสร็จเเล้วจึงขอเสี่ยชูชัยกลับก่อนเพราะพรุ่งนี้เธอต้องลงฝึกงาน รายนั้นก็คะยั้นคะยอจะมาส่งเธออย่างเดียว เเต่เธอก็ปฏิเสธไป ก่อนจะหนีเข้ามาอยู่ในห้องเเต่งตัวซักพัก รอให้เขากลับไปก่อน
"เขากลับไปหรือยังคะพี่อร" เปรี้ยวหวานที่ยืนหลบอยู่ข้างหลังประตูเอ่ยถามเพื่อนร่วมงานอีกคนที่ไหว้วานให้ดูต้นทางให้
"กลับไปแล้วจ้ะ"
"เฮ้อ~ขอบคุณมากนะคะ"
"ฮึ!คนสวยก็งี้แหละน๊า~ไม่ลองเปิดใจให้เสี่ยดูอะเผื่อเปรี้ยวจะเปลี่ยนใจชอบเค้าก็ได้นะ"
"ไม่เอาหรอกค่ะ ขนลุก~พี่อรสนพี่อรก็เอาไปสิคะ"
"เราหนิ พี่ก็ไม่เอาหรอกพี่มีแฟนเเล้ว อีกอย่างเสี่ยนั่นก็รุ่นพ่อเรา พี่ก็ขนลุกเหมือนกันเเหละ ยังหนุ่มๆหล่อๆรวยๆก็ว่าไปอย่าง" คำพูดของเพื่อนร่วมงานทำให้เธอต้องกลับไปนึกถึงอีกคนที่มอบจูบเร่าร้อนให้เธอเมื่อตอนหัวค่ำ จนหลุดยิ้มเขินออกมา
"เปรี้ยวหวาน!เป็นอะไรฮึ?ยืนยิ้มอยู่ได้" อรยกมือขึ้นมาสะกิดไหล่เล็ก จนคนท
