ร้านอาหาร
"ทำไมกินน้อยจัง" ในขณะที่ชนกยังคงตักอาหารเข้าปากอีกคนกลับรวบช้อนส้อมไว้ที่จานบ่งบอกว่าเธออิ่มเเล้ว
"ก็เปรี้ยวบอกแล้วไงคะว่าปกติไม่ค่อยทานข้าวเย็น"
"แล้วเมื่อกี้บอกหิว?"
"ก็ตอนนี้อิ่มเเล้วหนิ เปรี้ยวอยากไปช็อปปิ้งมากกว่า" คนตัวเล็กเอาเเขนเท้ากับโต๊ะพร้อมกับทำปากยื่นออดอ้อนเจ้านายของตน
"งั้นเดี๋ยวค่อยไป"
"ค่ะ" ปากเรียวยกยิ้มขึ้นอย่างดีใจก่อนจะหยิบสมาร์ทโฟนที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาเล่นฆ่าเวลารออีกคน
Rrrrrrrrr.......
จังหวะที่ชนกยังทานอาหารตรงหน้าอยู่จู่ๆเสียงสมาร์ทโฟนของเปรี้ยวหวานก็แผดเสียงดังขึ้น เจ้าของโทรศัพท์ทำหน้าครุ่นคิดอยู่นิดหน่อยกับเบอร์แปลกที่โทรเข้ามา เเต่ก็ยอมกดรับสายก่อนจะกรอกเสียงหวานลงไป
"สวัสดีค่ะ"
'หนูเปรี้ยวหวาน นั่นหนูจริงๆใช่ไหมครับ' น้ำเสียงของปลายเสียงที่เธอพอจะจำได้ทำให้คนตัวเล็กตกใจอยู่นิดหน่อยพลางเหลือบมองคนตรงหน้าที่ยังคงตักอาหารเข้าปากอย่างต่อเนื่อ
