เปรี้ยวหวานถลึงตาใส่คนด้านข้างที่พูดออกไปแบบนั้น เเต่ก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกกลัวเธอเลยแม้เเต่น้อยเเถมยังทำท่าทีไม่ยี่หระกับปฏิกิริยาไม่พอใจของเปรี้ยวหวานอีกด้วย
"แหม๋~มีเเฟนเเล้วไม่ยอมบอกเพื่อนเลยนะ" ณัฐชาอมยิ้มพลางมองหน้าคนทั้งสองสลับกัน
"..." คนตัวเล็กได้เเต่ทำหน้าบึ้งมองตาเขม็งก่อนจะหันหน้าหนีเขายกเเก้วไวน์ในมือขึ้นดื่มอีกครั้ง
"เอ่อ...น้องๆขอเเก้วอีกใบนึงค่ะ" คนกลางอย่างณัฐชาที่ไม่รู้จะพูดอะไรต่อเพราะดูเหมือนอารมณ์ของเพื่อนสาวคนสวยไม่ค่อยจะดีนักจึงเลือกที่จะเอ่ยเรียกพนักงานที่เดินผ่านหน้าเพื่อขอเเก้วอีกใบให้กับชายหนุ่มที่เพิ่งรู้จัก ก่อนที่พนักงานเสิร์ฟจะยิ้มรับก้มหัวให้เธอเป็นการรับทราบ หลังจากนั้นณัฐชาจึงเอ่ยถามชื่อเจ้านายของเพื่อนเพื่อให้บรรยากาศที่ดูอึมครึมดีขึ้น
"อืม...ฉันชื่อณัฐชานะคะเเล้วคุณล่ะคะ"
"ชนกครับ ขอโทษทีที่ไม่ได้แนะนำตัว"
"ไม่เป็นไรค่ะ เเล้วที่ทำงานยัยเปรี้ยวฝึกงา
