"เปรี้ยวไม่อยากให้ที่ร้านมีปัญหาหนิคะบอส~" เธอพูดด้วยแววตาเศร้าพลางลูบหลังมืออีกคนให้เขาใจเย็นเเต่ดูเหมือนว่าการกระทำทั้งหมดจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย
"แสดงว่าเธออยากมีปัญหากับฉัน?" ชนกเลิกคิ้วถามร่างเล็กตรงหน้าอย่างต้องการคำตอบ เเต่อีกคนได้เเต่ทำสีหน้าเศร้าจะร้องไห้ออกมาอยู่รอมร่อ
"บอส~"
"กลับไปทำงานได้ละ เข้ามานานกลัวอรจะสงสัยไม่ใช่หรอ " มือหนาชักกลับไปวางขนานกับลำตัวเหมือนเดิมก่อนจะหันหลังให้กับเธอนั่งลงบนเก้าอี้ประจำตำเเหน่งเเละหันไปสนใจงานของตัวเองต่อ
"เเล้วเมื่อคืนบอสไปค้างที่ไหนหรอคะ"
"ฉันจะไปค้างที่ไหนมันก็เรื่องของฉัน ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอ" คำตอบของอีกคนทำให้เธอยิ่งมั่นใจขึ้นไปอีกว่าเจ้านายของตนไปค้างที่อื่นที่ไม่ใช่บ้านของเขา เปรี้ยวหวานจ้องมองบอสของตัวเองอยู่ซักพักด้วยความรู้สึกที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก ทั้งเสียใจ น้อยใจตีกันไปหมดก่อนจะตัดสินใจเดินออกไปจากห้องไป
ฟึ่บ!
ร่างเล็กที
