" ไอ้ภัทร " ชนกเอ่ยชื่อคนมาใหม่อย่างงงงวยที่จู่ๆเพื่อนของตนก็เข้ามาเเบบไม่มีปี่มีขลุ่ย นภัทรยิ้มเเฉ่งให้กับเจ้าของโรงเเรมก่อนจะเดินไปยังโซฟาภายในห้อง
" ทำไรอยู่วะเพื่อน " นภัทรหย่อนสะโพกลงบนโซฟายกขาขึ้นพาดโต๊ะกระจกเล็กที่อยู่ข้างหน้าอย่างวางมาด พร้อมกับกางเเขนทั้งสองข้างขึ้นวางที่พนักพิง
" มึงเข้ามาได้ไงเนี่ย...อึก...เเล้วเลขาหน้าห้องไปไหน ทำไมปล่อยให้มึงเข้ามาได้ " ร่างสูงที่ถูกปรนเปรอจากคนตัวเล็กเอ่ยถามอีกคนเสียงกระท่อนกระเเท่นสลับกับเหลือบมองคนตัวเล็กที่ไม่ได้สนใจโลกอะไรใดๆทั้งสิ้น ว่าภายในห้องมีอีกหนึ่งชีวิตที่ไม่ได้รับเชิญเข้ามานั่งทนโท่อยู่ในนี้ มัวเเต่งงุ่นง่านกับไอติมเเท่งโปรดอย่างเมามันส์
" กูจะไปรู้เร๊อะเดินเข้ามาก็ไม่เห็น ไปเข้าห้องน้ำมั้ง....ทำไมวะ กูเข้ามาไม่ได้หรอ กูก็ไม่เห็นมึงทำไรเลยหนิ "
" อ่า...ไม่ทำก็เหี้ยละ มึงเข้ามาไงกูเลยไม่ทำ มึงออกไปก่อนไป " ชนกหลุดเสียงครางออกม
