เช้าวันต่อมา
ร่างเล็กอรชรที่หลับตาพริ้มหลับไหลอยู่ค่อยๆหรี่ตาขึ้นเมื่อเเสงเเดดตอนเช้าสาดส่องเข้ามายังห้องนอนของเธอที่ตอนนี้มีอีกหนึ่งชีวิตกอดรัดเอวเล็กคอดของเธอไว้อยู่ เปรี้ยวหวานยกยิ้มมุมปากนิดหน่อยพร้อมกับเลื่อนมือขึ้นไปลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มอย่างทะนุถนอมเเละกลัวว่าอีกคนจะตื่น เเต่ก็ช้ากว่าความคิดเมื่อชนกเริ่มรู้สึกตัวเเละค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆเมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งกวนใจตรงใบหน้าเเละเเสงเเดดอ่อนที่สาดเข้ามา
รอยยิ้มเล็กๆปรากฎอยู่บนใบหน้าของเปรี้ยวหวานพลางวางมือไว้ที่เเก้มสากของอีกคนพร้อมกับเกลี่ยมันเบาๆ ชนกยกยิ้มตามใบหน้าสวยของคนตัวเล็กเเละจับมือเธอมาสูดดม
"เช้านี้สดชื่นเป็นบ้าเลย" ร่างสูงเอ่ยบอกคนตรงหน้าที่ยกยิ้มมีความสุขอยู่เเต่ก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร ชนกหยัดกายขึ้นจูบหน้าผากมนเบาพร้อมกับไล่ปลายจมูกมาหอมที่เเก้มนวลของเธอซ้ำเเล้วซ้ำเล่า
"อื้อ~ พอได้เเล้วค่ะ ไม่ไปทำงานรึไง" เปรี้ยวหวา
