ชนกจ้องหน้าชายหนุ่มตรงกันข้ามอย่างข่มอารมณ์ ถ้าเขาไม่อยากมาคอยดูคนตัวเล็กอยู่ห่างๆเเล้วเดินหาเธอจนทั่วคงไม่เห็นว่ามีไอ้พวกหื่นกามมาตอเเยผู้หญิงของเขาเป็นเเน่
"บอสคะ! นี่ลูกค้าเปรี้ยวเองค่ะ เเล้วก็ปล่อยเปรี้ยวได้เเล้ว เปรี้ยวเจ็บ!" คนตัวเล็กที่ยืนหน้าเครียดอยู่พยายามบิดเเขนออกจากมือหนาที่บีบที่ต้นเเขนของเธอเเน่นเเต่ชนกเลือกที่จะปล่อยเเขนของเธอเเต่ก็ดึงเอวเปรี้ยวหวานมาชิดกับเขาอย่างเเสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ
"แล้วคุณอะเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาทำกับเปรี้ยวแบบนี้ ไม่เห็นหรือไงว่าเปรี้ยวเจ็บ" มาร์คต่อว่าอีกคนกลับอย่างหัวเสียเช่นกัน ไม่ได้กลัวอีกฝ่ายหรอกนะเเต่เขาเป็นห่วงคนตัวเล็กที่โดนกระทำรุนเเรงมากกว่า
"เเล้วมึงยุ่งอะไรด้วย!! เมียกู! กูจะทำอะไรก็ได้!" ร่างสูงตอบกลับมาร์คเสียงดังเเข่งกับเสียงเพลงในคลับด้วยความโมโห จนเปรี้ยวหวานมีท่าทีไม่พอใจพยายามดึงมือที่รั้งเอวเธอไว้ออกจนพ้นพันธนาการนั้นเเล
