Chapter 11
"Gelyn tumigil kana nga sa pag-iyak mo. Sasakit ang ulo mo niyan"
Pinunasan niya ang bawat luhang pumapatak sa kanyang mga mata. Alam niyang magang maga na iyon dahil mula pa kagabi ay umiiyak na siya.
Nagtaka pa nga ang kanyang nanay at mga kapatid dahil buong gabi siyang umiiyak. Nagdahilan nalang siya na masakit ang kanyang ngipin.
"Hindi ko kasi matangap Ara. Nabubuo na sa isip ko na may gusto rin sakin si Zach eh! Pero bakit ganoon ang sinabi niya kagabi!"
Umiiyak siya na parang bata sa likod ng kanilang paaralan. Kakatapos lang ng clearance nila ni Arabella. Ito na ang huling araw ng klase nila sa taong iyon at magbabakasyon na sila ng dalawang buwan.
"Tumigil kana sabi eh! Malay mo dinedeny niya pa sa sarili niya yung nararamdaman niya sayo! Eh kami nga ni Luper nah
