“ฮือ...อ... ชะ ช่วย... ฉันต้องการ...” ใบหน้าสวยแดงซ่านเหมือนกำลังได้รับความเจ็บปวดทรมานอย่างแสนสาหัส เนื้อตัวอรชรผุดผ่องกระตุกไหวสั่นระริกเพราะพิษร้ายที่รุมเร้าอยู่ภายใน บิดเร่าเสียวซ่านเผยอปากห่อร้องครวญครางอย่างน่าสงสารจับใจ “หุบปาก!” ดรณ์ตะคอกใส่หน้าหล่อน ก่อนจะประกบริมฝีปากผนึกเสียงร้องที่น่ารำคาญนั้นให้เงียบลงเสีย ไม่ต้องการได้ยินแม้แต่คำเดียว เขาไม่มีวันใจอ่อน... ไม่มีวัน! ริมฝีปากหยักกระจับบดขยี้กลีบปากบอบบางดุจกุหลาบอย่างดุเดือด แนบผนึกคลึงเคล้าแน่นสนิท บดเบียดกันจนไม่มีอากาศแทรกผ่านเข้าไปได้ เขาจูบดูดดึงราวกับจะสูบเอาลมหายใจทั้งหมดของโรซี่มาเป็นของเขา บดเคล้าอย่างเร่าร้อน สอดลิ้นตวัดวนดุนดันลิ้นหล่อนอย่างซ่านใจ แหย่แยงปลายลิ้นลึกลงไปสอดถอนเลียนแบบการร่วมรักของแก่นกาย ทำเอาหญิงสาวในอ้อมแขนครางฮืออยู่ในอุ้งปากร้อนชื้นของเขาไม่หยุด เขาเคลื่อนกายกดทับก่ายเกยร่างกลมกลึง แทรกขา