PART3

1061 Words

ช่วงพักกลางวัน...ณ โรงอาหารของมหาวิทยาลัย การมาถึงของกลุ่มพ่อสถาบัน ทำให้จังหวะการตักอาหารของรุ่นน้องถึงกับชะงักไป ยิ่งเห็นว่าสีหน้าของแกนนำดูตึงจนอึมครึม พวกรุ่นน้องต่างก็พากันก้มหน้าก้มตากินข้าวทันที เว้นเพียงกลุ่มสาวสวยที่นั่งคุยกันถึงเรื่องของการ์ตูนออกใหม่และพระเอกซีรี่ส์สุดฮอตนั่นแหละ “แล้วเล่มที่สองนะ นักวาดตัดบทตอนที่พระเอกกำลังจะสารภาพรัก คือแก๊…แบบนี้มันไม่ได้ไหม แล้วฉันต้องรอไปอีกเดือนเลยอะ ทุกวันนี้ฉันอ้อนวอนต่อพระเจ้าให้การ์ตูนเรื่องนี้ถูกทำเป็นเว็บตูนอยู่” เสียงของเฌอปรางบ่นอุบก่อนจะตักน้ำแข็งไสเข้าปาก นั่นทำให้บีเบสท์เดินมานั่งลงข้าง ๆ แฟนสาว “เสียดายขนาดนั้นเลยเหรอคะ ไอ้พระเอกนั่นหล่อกว่าพี่เบสท์อีกเหรอ น้อยใจแล้วนะเนี่ย” รุ่นพี่หนุ่มส่งเสียงตัดพ้อพร้อมทำหน้างอใส่ “แหงสิ! อ้าว...ไม่กินข้าวกันเหรอคะ ทำไมไม่ไปซื้อข้าวล่ะ” เฌอปรางที่เผลอหลุดปากตอบความในใจต้องรีบเปลี่ยนประเด็น “กินค่ะ” รุ่นพี่หนุ่มว่าแล้วหน้าอ้อน ทำให้เฌอปรางตักน้ำแข็งไสป้อนเขา บีเบสท์ถึงอารมณ์ดีขึ้น “เป็นอะไรคะ ทำไมหูตกมาแบบนั้น” “น้อยใจน้องเฌอชอบพระเอกการ์ตูนมากกว่าพี่เบสท์” เขาว่า ทำให้ควีนกรอกตาใส่ “เพื่อนพี่โอเคแน่นะคะ” เธอพึมพำกับองศา “อย่านินทาพี่เบสท์ซึ่งหน้าสิครับ” บีเบสท์เอ่ยเตือนควีน “อย่าไปสนมันครับ แล้วนี่กินข้าวเสร็จจะไปไหนกันต่อ กินอะไรเพิ่มไหมพี่ไปซื้อให้” องศาเอ่ยถามแฟนสาว “ไม่มีแพลนค่ะ หรือว่าจะให้ควีนนั่งกินขนมเป็นเพื่อนไหม พี่องศาไปซื้อข้าวมาสิคะ ควีนรอ” สาวสวยว่า ทำให้องศาขยับยิ้มน้อย ๆ “งั้นรอพี่แป๊บนะครับ พี่ไปซื้อใกล้ ๆ นี่แหละ” “เฮ้! เธอเห็นคนอื่นไหม” ซินที่นั่งอ่านการ์ตูนในโทรศัพท์มือถือเงยหน้าขึ้นมา เมื่อได้ยินเสียงของคนที่นั่งหน้าบึ้งข้าง ๆ เอ่ยถาม “เห็นค่ะ ทำไมเหรอ” “เธอไม่ถามสักคำว่าแฟนตัวเองหิวข้าวไหม” พันไมล์ว่าเสียงขุ่น ทำสีหน้าเหมือนยังงอนเธอไม่เลิก “ไม่ใช่ว่าพี่ให้พี่ฝุ่นไปซื้อมาเหรอคะ” สาวน้อยย้อนถามราวรู้ทัน และมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ เมื่อพวกสีฝุ่นเดินถือถาดข้าวของพันไมล์มา “แต่เธอก็แค่ถามไง” พันไมล์ยังไม่ยอมแพ้ “อ่อ...พี่หิวข้าวไหมคะ” ซินเอ่ยถามเขา เมื่อเห็นพวกสีฝุ่นพยักพเยิดหน้าเบา ๆ ให้เธอพูดซะ เฮียมันจะได้เลิกทำหน้าตึงสักที “เธอประชด?” นั่นไงล่ะ! พันไมล์ไม่ได้อยากให้เธอถามหรอก เขาคิดจะหาเรื่องเธอต่างหาก “อะไรของพี่เนี่ย จะหาเรื่องหนูเหรอ!” ซินวางโทรศัพท์ลงทันที ก่อนจะหันมาถามเขาเสียงดุ นั่นทำให้พันไมล์เหลือบสายตามองเพื่อน กะว่าจะงอนเรื่องเมื่อเช้าให้ยัยจิ๋วง้อ ทำไมยัยนี่ดันมาขึ้นเสียงใส่วะ “เธอขึ้นเสียงทำไม?” พันไมล์พึมพำ “ก็พี่เซ้าซี้ทำไม” เธอย้อน “เธอก็แค่ถามไง คนอื่นยังถามเลย แต่เธอนั่งอ่านการ์ตูน” พันไมล์แถไปเรื่อย จนพวกสีฝุ่นได้แต่ส่ายหน้าน้อย ๆ ก่อนที่พวกเขาจะนั่งลงกินข้าว รอดูเฮียมันโดนสาวขยี้สักที “ก็หนูรู้อยู่แล้วว่าพี่ฝุ่นต้องไปซื้อข้าวให้พี่ ถ้าหนูถามพี่ก็จะบอกว่าหนูซื่อบื้อไม่รู้เรื่องอีก” ซินแย้งเขา เพราะพันไมล์ชอบว่าเธอแบบนั้นไง “พี่เคยว่าเธอเหรอ” “โอ้โห...พี่ไม่รู้ตัวเลยเหรอว่าพี่ว่าเพื่อนเฌอออกบ่อย” เฌอปรางอดแซะไม่ได้ นั่นทำให้บีเบสท์ส่ายหน้าเป็นเชิงว่าอย่าไปขวางทางไอ้หมาบ้ามัน ปล่อยให้มันงี่เง่าจนสาวงอนสักที “พี่พันไมล์...” ซินเรียกชื่อแฟนหนุ่มด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าถ้าเขายังเถียงข้าง ๆ คู ๆ เธอจะไม่อยู่ตรงนี้แล้วจริง ๆ “ก็...แค่ถามว่าพี่เคยว่าเธอรึไง พี่จะได้ขอโทษ เธอไม่ได้ซื่อบื้อสักหน่อย” เงียบไปอึดใจพันไมล์ถึงตอบมา นั่นทำให้เพื่อน ๆ ต่างกรอกตามองบนใส่ อุตส่าห์ลุ้นตั้งนานคิดว่าจะไฟท์กับยัยตัวจิ๋วของกลุ่ม ที่ไหนได้กลัวสาวงอนนี่หว่า “ให้มันจริงเถอะ!” เธอตัดบทเขา แล้วเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า “เธองอน?” พันไมล์พึมพำเสียงเบา “เปล่าค่ะ” “งอนชัวร์! ผู้หญิงชอบพูดตรงข้าม เชื่อผม” เตย์เอ่ย แล้วตักข้าวเข้าปาก นั่นทำให้พันไมล์ขยับตัวหันมาหายัยจิ๋ว สายตาคู่คมก็มองจ้องหน้าเธออย่างจริงจัง “มึงน่าจะแดกข้าวอะ มึงพูดให้เฮียกูไม่เป็นอันแดกละ” สีฝุ่นว่าเพื่อน นั่นทำให้ยูส่ายหน้าเบา ๆ “เธองอนจริงดิ พี่ก็ขอโทษเธอแล้วไง” พันไมล์เอ่ย ทำให้สาวน้อยหันมามองหน้าเขา บทจะจริงจังนี่ก็จริงจังเกิ๊น “หนูไม่ได้งอนอะไร พี่เตย์พูดมั่วแล้วค่ะ” ซินว่า “อ้าว! พี่ก็พูดตามโพลสำรวจอะน้องหนู” “อ้าว! ไอ้เหี้ยเตย์” พันไมล์หันมาทำเสียงดุรุ่นน้องหนุ่ม “อย่าไปหาเรื่องกันเลยค่ะ พี่ก็กินข้าวได้แล้ว” เห็นพันไมล์ทำท่าเหมือนจะลุกไปโบกกะบาลเตย์ ซินจึงต้องปรามเขาไว้ “เฮ้อ...” เมื่อรู้ว่าเธอไม่ได้งอน เจ้าของเส้นผมสีแดงเพลิงจึงผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ สีหน้าของเขาที่ดูหงุดหงิดอยู่ตลอดเวลาทำให้ซินยื่นหน้าไปหารุ่นพี่หนุ่ม “พี่ไมล์...” เธอส่งเสียงเรียก ทำให้พันไมล์หลุบสายตามองดวงหน้าอ่อนใสของยัยตัวจิ๋ว นี่เธอคิดจะยั่วอะไรเขาอีก “อืม” ชายหนุ่มครางรับในลำคอ “พี่ว่าหนูน่ารักไหม?” เสียงเล็ก ๆ เอ่ยถาม แล้วขยับยิ้มน่ารักให้ นั่นทำให้คนมองวางช้อนลง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more