กลุ่มของซูหนี่มาถึงโรงน้ำชา เสี่ยวเออ้อก็รับเข้ามาต้อนรับอย่างรู้งาน คนในโรงน้ำชาเมื่อได้รู้ว่าผู้ใดได้ห้องที่ดีที่สุดไปต่างก็ไม่แปลกใจ เพราะไม่มีใครไม่รู้จักเด็กหนุ่มแฝดสามรวมทั้งบุตรชายขององค์รัชทายาทที่มาด้วยกัน
“ผู้ใดกัน” บุรุษหนุ่มวัยไม่ถึงยี่สิบหนาวมองมาที่กลุ่มของซูหนี่แล้วเอ่ยถามกับองครักษ์ของตน
“ผู้ใดพ่ะ ขอรับ” องครักษ์เมื่อเห็นสายตาตำหนิของผู้เป็นนายก็เปลี่ยนคำพูดทันที
“แม่นางน้อยที่ปิดใบหน้าผู้นั้น” หานอี้สุ่ย องค์รัชทายาทแคว้นหานเอ่ยถามองครักษ์
“บุตรีหยางอ๋องขอรับ” องครักษ์ที่สืบข้อมูลมาแล้วก็เอ่ยบอกผู้เป็นนายของตน
หานอี้สุ่ยแม้เพียงไม่เห็นใบหน้าของนางทั้งหมด แต่ดวงตายามที่มองมาทางเขาเมื่อครู่ก็เพียงพอให้ดึงดูดความสนใจของเขาทั้งหมดมองเพียงแค่นางแล้ว
ดูท่าแล้วคืนนี้คงมิอาจเข้าใกล้นางไปได้มากกว่านี้ เพราะองครักษ์ที่อยู่ข้างกายนางก็นับสิบคนไม่รวมองครักษ์เงาที่เขาพอจะรู้ว่าติ
