ด้านหน้าของหยางอ๋องในตอนนี้ยังมีเด็กน้อยวัยหกเจ็ดหนาวที่ไม่คุ้นหน้าอยู่ด้วย
“ที่นี่คือที่ใด” หยางอ๋องเอ่ยเสียงเบาราวยุงบินผ่านออกมา
“มิติของลูกเจ้าค่ะ นี่คือเชาชื่อเจ้าค่ะท่านพ่อ” ซูหนี่แนะนำเชาชื่อที่นางเพิ่งรู้ว่ามีตัวตนให้บิดารู้
นางคิดมาตลอดว่าเชาชื่อสื่อสารกับนางได้เพียงเสียงในหัวเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าสถานที่ที่เชาชื่ออยู่จะงดงามเช่นนี้
จวนวิจิตรหลังงามขนาดใหญ่ตั้งเป็นสง่าอยู่ท่ามกลางสายน้ำและขุนเขา หากไม่ได้มาเห็นด้วยตาทุกคนคงคิดว่าสิ่งที่เห็นอยู่เป็นเพียงภาพวาด
ด้านหลังไม่ไกลนักยังมีสิ่งที่ดูไม่เข้ากับสถานที่อยู่ด้วย ซินหยานนางบอกบุตรทั้งห้าว่าสิ่งนั้นเรียกว่า ห้างสรรพสินค้า ของที่เชาชื่อนำออกมาก็นำมาจากที่นั่น
ทั้งเจ็ดเดินสำรวจไปรอบๆ อย่างสนใจ ภายในจวนยังมีห้องแปลกตาที่เชาชื่อบอกว่ามันคือห้องทดลอง ยาทั้งหมดที่นำออกมาให้ซินหยานใช้ก็ถูกทำขึ้นมาจากในห้องนี้
เพียงแต่ก่อนที่ระบบจะ
