บทที่29

1113 Words

ซินหยานมองสตรีชราที่นอนสิ้นเรี่ยวแรงอยู่บนเตียงอย่างถอดถอนใจ หากมารดาของนางส่งข่าวมาบ้างท่านยายของนางคงไม่ต้องมีสภาพเช่นนี้ "ท่านยายเป็นอันใดเจ้าคะท่านตา" ซินหยานนั่งลงข้างเตียง "ท่านยายเจ้านางตรอมใจเรื่องแม่ของเจ้า" ชุยเหวินมองภรรยารักแล้วถอนหายใจ "เชาชื่อเจ้ามียาช่วยท่านยายข้าหรือไม่" "มีขอรับ" เชาชื่อส่งยาออกมาให้ซินหยาน ชุยเหวินและชุยเจียฮุ่ยมองขวดยาในมือของซินหยานอย่างงุนงง จางเหลี่ยงจึงนำจดหมายที่มารดาฝากมาให้ท่านตาส่งให้ท่านตากับท่านลุงของตนได้อ่าน เขาเข้าไปช่วยน้องสาวประคองท่านยายเพื่อป้อนยาให้นางดื่ม เมื่อยาที่ซินหยานป้อนให้ลงสู่ลำคอของฟู่อี้เฉินเพียงไม่นานนางก็เริ่มได้สติ "เหมยเออร์เจ้ากลับมาหาแม่แล้วหรือ" เมื่อนางลืมตาขึ้นแล้วได้เห็นใบหน้าของซินหยานนางก็คิดว่าเป็นบุตรสาวที่กลับมาหา "ท่านยาย ข้าซินหยาน หลานสาวท่านเจ้าค่ะ ท่านพี่ข้าจางเหลี่ยงเจ้าค่ะ ซินหยานดึงจางเหลี่ยงมาใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD