34
จับเธอให้อยู่หมัด
อิงดาวทำการฝากเจ้าขาไว้กับป้าแป้นชั่วคราว จากนั้นก็ขับมอเตอร์ไซค์มาที่บ้านของป้านวลซึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามกับไร่ชลันสินโดยเยื้องออกไปอีกสองหลัง
“สวัสดีค่ะป้านวล อยู่บ้านพอดีเลย” อิงดาวจอดมอเตอร์ไซค์ไว้หน้าบ้านที่ปิดประตูไว้ เจ้าของบ้านกำลังนั่งเล่นกับหลานอยู่ข้างหน้าพอดี
“อ้าว หนูอิงดาวนี่เอง มีอะไรเหรอจ๊ะ” สตรีวัยหกสิบปีร้องถามพร้อมลุกจากเก้าอี้โยกมาเปิดประตูต้อนรับ
“ป้านวลสบายไหมจ๊ะ อิงเอาเค้กกับส้มสดๆ ลูกสวยๆ มาฝากค่ะ คัดเองกับมือเลยนะเนี่ย ถือเป็นการขอบคุณที่ป้านวลเก็บจดหมายของอิงไว้”
“จดหมายเหรอ?”
“ใช่ค่ะ จดหมายที่ส่งผิดบ้าน ที่เมื่อเช้าป้านวลฝากภัทรเอามาให้อิงไงคะ”
หญิงชราทำท่าคิดหนักทั้งที่เพิ่งผ่านมาไม่กี่นาที “อ๋อๆ จำได้แล้ว ป้ากำลังนึกอยู่ว่าใครชื่อภัทร หลานยายหน่อยที่เพิ่งตายไปนี่เอง ป้าคุ้นแต่หน้าตาพ่อหนุ่ม และจำได้ว่าเป็นเพื่อนหนูอิงป้าก็เลยวานให
