บทที่ 67
หัวใจเต้นตึกตักคร่อมจังหวะจนน่าตกใจ ขณะจ้องหน้าคนตัวโตราวกับเขาคือมนุษย์ต่างดาวมาจากโลกอื่น ก็จะให้เชื่อง่ายๆ ได้อย่างไร ในเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้พ่อเทพบุตรสุดหล่อยังทำเย็นชาใส่หล่อนอยู่เลย
“แก้วไม่อยากจะเชื่อ...”
ในที่สุดหล่อนก็หาเสียงของตนเองจนเจอ น้ำตาแห่งความปลาบปลื้มทะลักทลายออกมาอาบแก้ม สองมือบางตวัดรัดร่างกำยำที่ทาบทับบนกายเอาไว้แน่น ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีวันนี้สำหรับตนเอง วันที่หล่อนได้รับความรักจากผู้ชายใจทมิฬอย่างเซร์คิโอ อะลอนโซ คุณานันท์ นี่ถ้ากัญญิการู้คงจะกระโดดตัวลอยเชียวล่ะ
“แก้ว... มันเหลือเชื่อ” เซร์คิโอระบายยิ้มกว้าง ก้มลงจูบซับน้ำตาให้กับภรรยาอย่างนุ่มนวล
“ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่ารักเธอตอนไหน รู้แต่คิดถึงแทบขาดใจเวลาไม่ได้เห็นหน้า ตอนนั้นคิดว่าเป็นแค่ความลุ่มหลง ฉันก็เลย...”
“คุณก็เลยใช้แก้วแบบไม่ปรานีปราศรัยใช่ไหมคะ” สาวน้อยถามออกไปเสียงขึ้นจมูก เมื่อ
