Episode 17

1588 Words

“พริก ฉันว่าคืนนี้เราไปเที่ยวผับกันปะ?” แนนเอ่ยชวน “จะดีเหรอ?” “ดีสิ! ไหนๆ เราก็เปลี่ยนแปลงตัวเองจนสวยขนาดนี้แล้ว ก็ต้องไปให้สุด อะไรที่ไม่เคยก็ต้องลอง ชีวิตมันจะได้มีสีสัน” แนนพูดให้พริกคล้อยตามจนพริกก็เริ่มเห็นด้วย “อืม ตกลง แต่ว่าพริกไม่มีรถนะ” “เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหา เดี๋ยวฉันไปรับแกที่คอนโดเอง” “โอเค แล้วจะมารับตอนไหน จะได้เตรียมตัวถูก” “ฉันจะไปรับแกตอนสามทุ่ม โอเคเปล่า?” “โอเค ตามนั้น” หลังเลิกเรียนพีคก็มารับหญิงสาวตามปกติเหมือนเช่นทุกวัน “พี่พีคคะ พริกขอไปเที่ยวผับกับเพื่อนได้ไหมคะ?” “ในเมื่อพริกกล้าขอ พี่ก็กล้าให้ แล้วจะไปเที่ยวที่ไหน?” “เห็นเพื่อนบอกว่าผับxxxค่ะ” “อืม ดูแลตัวเองดีๆ ด้วยล่ะ!” “ขอบคุณนะคะ ที่อนุญาตให้พริกไป” และเมื่อใกล้ถึงเวลานัด พริกก็อาบน้ำแต่งตัว เธอเลือกใส่เสื้อเกาะอกสีแดงกับกระโปรงสั้นสีดำดูเข้าชุดกันดี และยังแต่งหน้าสวยบวกกับรองเท้าส้นเข็มสีแดงเพลิง แนนมารับเธอตอนสามทุ่มพอดี ทั้งสองพากันไปยังผับชื่อดังแห่งหนึ่ง เมื่อไปถึงทั้งสองก็พากันไปนั่งโต๊ะตรงมุมมุมหนึ่งที่คนไม่ค่อยพลุกพล่านมากนัก “ดื่มอะไรดีแก?” แนนเอ่ยถามออกมา “พริกขอน้ำเปล่า” “เฮ้ย! ไม่ได้แกมาเที่ยวผับนะโว้ย! ไม่ได้มาเที่ยววัด” “ฉันไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์นี่นา” “งั้นเอางี้เดี๋ยวฉันสั่งให้แบบเบาๆ รับรองว่าแกจะติดใจ” “มันจะดีเหรอ? ฉันกลัวเมา” “ไม่เมาหรอกแก อาจจะแค่มึนๆ เอาน่า มาเที่ยวทั้งทีก็เอาให้มันสุดๆ ไปเลย” “อืม งั้นก็ได้” ทางด้านพีคที่เป็นห่วงน้องสาว ตอนแรกเขาคิดว่าจะตามไปที่ผับ แต่ครีมก็เกิดไม่สบายขึ้นมากะทันหัน เขาก็เลยไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร พีคจึงตัดสินใจส่งข้อความเข้าไลน์กลุ่มของเพื่อนๆ พีค : คืนนี้พวกมึงไปเที่ยวที่ไหนกันหรือเปล่า? เมฆ : ไม่ได้ไปนะ มึงมีอะไร? พีค : ก็พริกน่ะสิ! ขอไปเที่ยวผับxxxกับเพื่อน กูว่าจะตามไป แต่ครีมก็ไม่สบาย กูก็เลยถามพวกมึงนี่แหละ ว่ามีใครไปเที่ยวไหม กูจะได้ฝากดูพริกให้กูหน่อย เมฆ : เดี๋ยวกูกับไอ้หมอกไปดูให้ก็ได้ พีค : ขอบใจพวกมึงสองคนมากนะ มึงไม่ชวนไอ้ธามไปด้วยล่ะ? เมฆ : ไม่รู้ว่ามันอยู่ห้องไหม ไม่เห็นมันอ่านไลน์ พีค : งั้นแค่นี้นะ ฝากพวกมึงสองคนด้วย เมฆ : โอเค จากนั้นเมฆกับหมอกก็เปลี่ยนเสื้อผ้าและพากันออกจากห้อง แต่ทันทีที่เปิดประตูพวกเขาก็เจอกับธามที่ออกจากห้องมาพอดี “เดี๋ยวกูไปเอง พวกมึงไม่ต้องไปหรอก” ธามบอกออกมา “ไม่ได้! กูพวกกูรับปากไอ้พีคไปแล้ว พวกกูต้องไป แล้วอีกอย่างกูก็ไม่ไว้ใจมึง” เสียงของเมฆเอ่ยขึ้น “งั้นก็ไปด้วยกันหมดนี่แหละ” ธามสรุปออกมา “จริงๆ มึงไม่ต้องไปก็ได้นะ พวกกูแค่สองคนก็เอาอยู่” คราวนี้เป็นเสียงของหมอก “รีบไปเถอะ อย่ามัวพูดมากอยู่เลย” ธามทำเป็นไม่สนใจคำพูดของหมอก “ปากบอกไม่สนใจเค้า ทีงี้ละดิ้นใหญ่เลยนะมึง” เมฆพูดออกมาพร้อมกับเค่นเสียงเหอะออกมาจากลำคอ “กูสนใจในฐานะน้องสาวของเพื่อนก็แค่นั้นเอง” “เหรอ…” เมฆทำเสียงราวกับไม่เชื่อ “สรุปจะไปได้หรือยัง? ถ้าพวกมึงไม่ไปเดี๋ยวกูไปคนเดียวก็ได้” “เป็นห่วงเค้ามึงก็พูดมาเถอะ” เมฆพูดออกมาอีกครั้ง กับอีแค่ยอมรับความจริง ไม่เห็นจะยากตรงไหน “พูดมาก” ธามว่าให้เมฆก่อนจะเดินนำไปขึ้นลิฟต์ เมื่อทั้งสามคนไปถึงผับ พวกเขาก็เข้าไปข้างในทันที ทั้งสามคนเลือกนั่งโต๊ะที่ห่างจากเป้าหมายพอสมควรแต่ก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ตลอดเวลาที่ทั้งสามคนมาถึง พวกเขาก็คอยมองไปที่เป้าหมายเป็นระยะๆ ซึ่งก็มีหนุ่มๆ ผลัดเปลี่ยนกันเดินเข้าไปคุย เข้าไปชนแก้วกับเป้าหมายของพวกเขาทั้งสามคนอย่างต่อเนื่อง และดูเหมือนว่าเป้าหมายของพวกเขาเริ่มจะมีอาการเซๆ และในตอนนี้เป้าหมายก็กำลังเดินไปยังห้องน้ำ “เดี๋ยวกูตามไปเอง” เสียงของธามรีบบอกออกมาพร้อมกับเดินตามเป้าหมายไปทันที เมฆกับหมอกได้แต่หันมามองหน้ากันแล้วก็ยิ้มออกมา เขาเดินตามหญิงสาวไปห่างๆ จนกระทั่งเธอหายเข้าไปในห้องน้ำ ไม่นานเธอก็กลับออกมา และเขาก็เดินมาดักหน้าเธอไว้ ด้วยความตกใจจึงทำให้เธอหยุดชะงักและเงยหน้าขึ้นมามองทันที เมื่อเธอเห็นว่าเป็นใคร สายตาก็พลันเปลี่ยนเป็นเมินเฉยในทันที เธอเลือกที่จะเดินหนีไปอีกทาง แต่เขาก็เดินตามมาขวางเธอไว้ เธอจึงเลี่ยงไปทางเดิม เขาก็ตามมาอีก จนสุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหว เงยหน้ามองเขาด้วยสายตาที่หาเรื่อง “จะเอายังไง?” หญิงสาวถามออกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ทำไมถึงมาเที่ยวที่แบบนี้?” เขาถามกลับเสียงแข็ง “แล้วมายุ่งอะไรด้วย” “ก็ไม่ได้อยากจะยุ่งนักหรอก พอดีไอ้พีคมันฝากให้ช่วยดูก็แค่นั้นเอง” เขาตอบกลับทันควัน ไม่เจอกันไม่กี่วันเธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เชียวหรือ ทั้งร่างกาย ทั้งการพูดจา “ไม่จำเป็นต้องมาดูหรอก โตแล้วดูแลตัวเองได้” “หึ! ระวังจะโดนผู้ชายพวกนั้นหลอกเอาล่ะ!” เขาเอ่ยเตือนด้วยความหวังดี “ไม่ต้องกลัวหรอก พริกไม่ได้โง่เหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว” นั่นไง! ประชดเขาแล้วหนึ่ง “เดี๋ยวนี้หัดดื่มเหล้าด้วยเหรอ?” เขาถามออกไปเพราะก่อนหน้านี้เขาเห็นเธอยกแก้วบ่อยครั้ง และตอนนี้เขาก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเธอ “ก็มาเที่ยวผับจะให้ดื่มน้ำเปล่าหรือไง?” เธอถามออกไปอย่างประชดประชัน “เดี๋ยวนี้ยอกย้อนเก่งนะ แถมยังพูดไม่มีหางเสียงกับพี่อีก” “พริกไม่จำเป็นต้องพูดดีกับคนที่พริกเกลียดไม่ใช่เหรอ?” หญิงสาวเชิดหน้าตอบออกไป “เกลียดพี่มากเลยสินะ” ธามพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง “มาก เกลียดที่สุดในชีวิต ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเกลียดใครมากเท่านี้มาก่อนเลยจริงๆ” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ไม่ได้มีความกระแทกแดกดันอะไรเลยสักนิด แต่ชายหนุ่มกลับรู้สึกเจ็บไปจนถึงก้นบึ้งของหัวใจ ผู้หญิงที่เคยน่ารักสดใส เรียบร้อย อ่อนหวาน คนคนนั้นไม่มีอีกแล้วสินะ…ที่เธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ก็คงไม่ใช่เพราะใคร ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเอง เขาทำให้เธอเปลี่ยนไปราวกับคนละคน “กลับคอนโดเถอะ…ที่นี่มันไม่เหมาะกับพริกหรอก” “แล้วแบบไหนเหรอถึงจะเหมาะ? จะให้ไปนั่งสมาธิที่วัดหรือยังไง?” “อย่าทำตัวแบบนี้เพราะประชดพี่เลยนะ?” เขาพูดแกมขอร้อง “หึ! อย่าสำคัญตัวเองขนาดนั้นสิ! พริกไม่ได้ประชดใคร พริกก็แค่อยากจะเป็นตัวของตัวเองบ้างไม่ได้เหรอ?” หญิงสาวเค่นเสียงออกมาก่อนจะพูดต่อ “พริกไม่ใช่คนแบบนี้ พี่รู้จักพริกดี” เขายังคงพูดกับเธอดีๆ เขาพยายามใจเย็นอย่างที่สุดแล้ว “พี่ธามจะมารู้จักพริกดีกว่าตัวพริกได้ยังไง? ที่ผ่านมาพริกอาจจะเสแสร้งแกล้งทำตัวเรียบร้อย อ่อนหวานก็ได้ ใครจะไปรู้” หญิงสาวแสร้งพูดออกไปทั้งๆ ที่ความจริงเป็นอย่างไรก็รู้ๆ กันอยู่ “พริกอย่ามาโกหกพี่เลย พี่รู้จักพริกทั้งตัว ไม่มีตรงไหนที่พี่ไม่รู้จัก พริกจะโกหกใครก็โกหกไป แต่พริกโกหกพี่ไม่ได้หรอก” คำพูดของเขาทำให้เธอถึงกับหน้าแดง แต่แค่เพียงชั่วครู่เท่านั้น เธอก็เฉไฉไปเรื่องอื่น “ถอยไป! พริกจะกลับไปหาเพื่อน เพื่อนพริกรออยู่” “พริกเชื่อพี่สักครั้งเถอะนะ กลับคอนโดเถอะ” “พี่ธามเป็นใคร? ทำไมพริกต้องเชื่อพี่ธามด้วย พริกบอกพี่ธามแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่ามายุ่งกับพริกอีก” “ถ้าพริกไม่ทำตัวแบบนี้พี่ก็ไม่เข้ามายุ่งหรอก” “พริกจะทำตัวยังไงมันก็เรื่องของพริก มันไม่เกี่ยวกับพี่ธามเลยสักนิด” “แน่ใจเหรอว่าไม่เกี่ยว?” “แน่ใจสิ! เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน เราก็แค่เอากันเฉยๆ” พูดจบหญิงสาวก็ผลักเขาออกแล้วเธอก็รีบเดินหนีเขาเข้าไปในผับทันที ประโยคสุดท้ายที่ได้ยินเป็นประโยคที่เขาเคยพูดกับเธอ แต่ตอนนี้เธอนำคำพูดนั้นมาพูดกับเขา ชายหนุ่มได้แต่ถอนหายใจอย่างแรง ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในผับ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more