3 ปีก่อนหน้า
พริกในวัย 16 ปี เธอกำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนหญิงล้วนประจำจังหวัด ในขณะที่พีค พี่ชายของเธอ เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ของโรงเรียนชายล้วนประจำจังหวัด
“พ่อครับ วันหยุดนี้พีคขอพาเพื่อนมาเที่ยวที่ไร่ของเราได้ไหมครับ?” เสียงของพีคเอ่ยออกมาในขณะที่กำลังกินอาหารเช้าอยู่กับครอบครัว
“ได้สิลูก เดี๋ยวพ่อให้คนจัดเตรียมห้องไว้ให้ จะมากันกี่คนล่ะ?” พ่อเลี้ยงพัฒน์บอกกับลูกชาย
“สามคนครับพ่อ สองห้องก็พอครับ เพราะอีกสองคนเป็นฝาแฝดกัน มันชอบนอนด้วยกันครับ”
“โอเคๆ เดี๋ยวพ่อให้แม่จัดการให้”
“รีบกินกันเถอะลูก เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ” เสียงของแม่เลี้ยงพิมพ์บอกกับลูกๆ เพราะใกล้เวลาที่ต้องออกจากบ้านแล้ว เพราะถ้าขืนชักช้าจะไปถึงโรงเรียนสายเอาได้ เนื่องจากระยะทางจากไร่ไปถึงโรงเรียนก็ประมาณสามสิบกิโลเมตร
“ครับแม่ / ค่ะแม่” พีคกับพริกตอบรับพร้อมกัน
เมื่อทั้งหมดกินข้าวเช้ากันเสร็จเรียบร้อยแล้ว พ่อเลี้ยงพัฒน์ก็ขับรถไปส่งลูกสาวกับลูกชายที่โรงเรียนด้วยตัวเอง และตอนเย็นพ่อเลี้ยงพัฒน์ก็ไปรับเองเช่นกัน
ทุกๆ วัน พ่อเลี้ยงพัฒน์จะไปส่งพริกก่อน เพราะโรงเรียนของพริกถึงก่อน จากนั้นก็เลยไปส่งพีค ซึ่งโรงเรียนก็อยู่ห่างจากกันไม่มาก แล้วพอตอนเย็นพ่อเลี้ยงพัฒน์ก็จะมารับพีคก่อนและก็มารับพริกทีหลัง
“เออ กูบอกพ่อกับแม่กูแล้วนะว่าวันหยุดนี้พวกมึงจะไปเที่ยวที่ไร่อ่ะ สรุปพวกมึงไปกันจริงใช่ปะ?”
“ไปจริง” เสียงของธามเอ่ยออกมา
“กูก็ไป / กูก็ไป” เสียงของเมฆกับหมอก พูดออกมาพร้อมกัน
“โอเค”
“แดกเหล้าได้ปะวะ? พ่อมึงจะว่าปะ?” เสียงของเมฆเอ่ยถาม
“ได้ พ่อกูไม่ว่าหรอก พ่อเป็นคนสอนให้กูดื่มด้วยซ้ำ”
“พ่อมึงนี่แม่งสุดยอดเลยว่ะ! เข้าใจวัยรุ่นฉิบหาย ไม่เหมือนพ่อกู” เมฆพูดขึ้นมาอีกครั้ง
คุยกันได้ไม่นานอาจารย์ก็เดินเข้าห้องมา ทั้งสามคนจึงหยุดคุย
เช้าวันเสาร์
เพื่อนทั้งสามคนมาถึงที่ไร่ในเวลาประมาณสิบโมงโดยที่พีคกับพ่อเลี้ยงพัฒน์เป็นคนขับรถไปรับเพื่อนทั้งสามคนของลูกชาย
“นี่แม่กู แม่ครับ นี่ธาม แล้วนี่ก็เมฆกับหมอกครับ” พีคแนะนำเพื่อนให้แม่รู้จัก
“แม่สวัสดีครับ” เสียงของเพื่อนทั้งสามคนเอ่ยสวัสดีแม่เลี้ยงพิมพ์พร้อมกัน
“สวัสดีจ่ะลูก ไปเข้าไปในบ้านกันก่อน นี่กินข้าวเช้ามากันหรือยัง?”
“เรียบร้อยแล้วครับ” เสียงของธามเอ่ยออกมา
“พวกผมก็เรียบร้อยมาแล้วครับ” เมฆตอบอีกคน
“แม่ครับ แล้วยัยพริกล่ะครับ?” พีคเอ่ยถามแม่เมื่อไม่เห็นน้องสาว
“ไปเดินเล่นตั้งแต่เช้าแล้ว”
“อ่อครับ”
“ใครวะพริก?” เมฆเอ่ยถามออกมา
“น้องสาวกูเอง”
“น้องสาว!” เสียงของเพื่อนทั้งสามคนพูดออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ
“มึงมีน้องสาวด้วยเหรอกูไม่เห็นรู้เรื่องเลย กูคบกับมึงมาตั้งแต่ม.1 ไม่เห็นมึงจะเคยพูดถึง” เสียงของเมฆเอ่ยออกมา
“กูว่ามันต้องหวงน้องสาวมันแน่ๆ เลย ถึงไม่เคยบอกพวกเรา” คราวนี้เป็นเสียงของธาม
“เออๆ เดี๋ยวมึงก็ได้เจอเองแหละ แต่กูบอกพวกมึงไว้ก่อนว่าห้ามยุ่งกับน้องสาวกู”
“นี่ขนาดว่าพวกกูยังไม่ได้เจอน้องสาวมึง มึงยังหวงขนาดนี้ แสดงว่าน้องสาวมึงต้องสวยมากๆ แน่เลย ใช่ไหม?” เมฆเอ่ยออกมาอีกครั้ง
“สวยไม่สวยเดี๋ยวพวกมึงก็รู้”
“เอ้าๆ ไปข้างในกันเถอะลูก ไปคุยกันในบ้าน” พ่อเลี้ยงพัฒน์ฟังลูกชายกับเพื่อนคุยกันอยู่นานจึงเอ่ยชวนเข้าบ้าน
“ครับพ่อ” พีคบอกกับพ่อพร้อมกับพาเพื่อนๆ เดินเข้าไปในบ้าน
ในระหว่างที่พีคกำลังนั่งกินของว่างกับเพื่อนๆ อยู่ เสียงใสๆ ก็ดังขึ้นมา
“แม่ขา มีอะไรให้พริกกินไหม พริกหิวมากเลยค่ะ” ทุกคนต่างหันไปมองตามเสียงใสๆ เล็ก นั้นโดยพร้อมเพรียง
“โอมายก๊อด!” เสียงอุทานของเมฆ ส่วนธามกับหมอกก็มองตาค้าง
“เอ่อ พี่พีคกลับมาแล้วเหรอ? ขอโทษค่ะ ที่พริกเสียงดัง แล้วก็เสียมารยาท พริกนึกว่าแม่อยู่คนเดียว”
“แม่อยู่ในครัวนู่น หิวเหรอเราอ่ะ”
“ก็หิวอยู่ค่ะ”
“มานั่งนี่ก่อน เดี๋ยวพี่แนะนำเพื่อนพี่ให้รู้จัก”
“ค่ะ” แล้วพริกก็เดินไปนั่งข้างๆ กับพี่ชาย
“นี่ไอ้ธาม ส่วนนี้ก็ไอ้เมฆ แล้วนั่นไอ้หมอก”
“สวัสดีค่ะ พี่ๆ” พริกยกมือไหว้เพื่อนของพี่ชายก่อนที่สายตาจะไปสะดุดกับคนที่ชื่อธาม หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก หญิงสาวพรางนึกอยู่ในใจ คนอะไรทำไมหล่อจัง โคตรหล่อเลย
“สวัสดีครับ น้องพริก” เสียงของเมฆเอ่ยออกมาคนแรก
“หวัดดีครับ” คราวนี้เป็นเสียงของหมอก
ส่วนอีกคนไม่ได้ทักทายเธอเหมือนกับคนอื่น เพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อยและยิ้มให้เท่านั้น
“งั้นเดี๋ยวพริกขอตัวไปหาแม่ก่อนนะคะ เชิญพี่ๆ ตามสบายนะคะ” พูดจบหญิงสาวก็เดินเข้าไปหาแม่ในครัวทันที ก่อนไปเธอยังแอบชำเลืองมองเพื่อนของพี่ชายที่หล่อๆ คนนั้น
“ไม่ยอมบอกเลยนะมึงว่ามีน้องสาวสวยน่ารักขนาดนี้” เสียงของเมฆบ่นให้พีค
“กูขออะไรพวกมึงอย่างหนึ่ง”
“อะไรวะ?” เสียงของหมอกถามออกมา
“อย่างยุ่งกับน้องสาวกูในเชิงชู้สาว” พีคพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“แต่ในฐานะพี่ชายอีกคนได้ใช่ไหม?” เมฆเอ่ยถามออกมา
“ได้” พีคตอบออกมา
“พวกมึงสองคนอ่ะ” พีคหันไปถามธามกับหมอกที่นั่งเงียบ
“เออ กูไม่ได้อะไรอยู่แล้ว” หมอกตอบออกมาเสียงเรียบ
“มึงอ่ะตัวดีไอ้ธาม ห้ามยุ่งกับน้องกูเด็ดขาด”
“อืม กูไม่ยุ่งหรอก มึงไม่ต้องกลัว” ธามตอบออกมาพรางคิดในใจ แต่ถ้าน้องมึงมายุ่งกับกูเอง กูก็ช่วยไม่ได้นะ เพราะเมื่อกี้เขาเองก็แอบเห็นสายตาของน้องสาวเพื่อนมองเขาตาค้างเลยเหมือนกัน ก็แน่ล่ะ…คนมันหล่อนิ มีแต่สาวๆ อยากจะเป็นแฟนเขาทั้งนั้น
จากนั้นพีคก็พาเพื่อนๆ ไปเดินชมไร่ส้มของครอบครัวเขา อนาคตหลังจากเรียนจบปริญญา เขาก็คงจะมาช่วยพ่อทำงานในไร่นี้แหละ ตอนแรกพ่อจะให้เขาเรียนต่อปริญญาตรีทางด้านเกษตร แต่เขาอยากเรียนวิศวะ พ่อก็ไม่ห้าม เพราะถึงยังไงตอนนี้เขาเองก็พยายามเรียนรู้งานในไร่จากพ่ออยู่แล้ว ยิ่งช่วงเสาร์อาทิตย์หรือว่าช่วงที่โรงเรียนปิดเทอมเขาจะไปขลุกอยู่กับพ่อในไร่ทั้งวัน
หลังจากที่พากันไปเดินเล่นในไร่จนกระทั่งถึงตอนเย็น ทั้งสี่คนก็พากันกลับมาอาบน้ำ และกินข้าวเย็น
ซึ่งบรรยากาศบนโต๊ะกินข้าวก็มีแต่เสียงพูดคุย เสียงหัวเราะของวัยรุ่น ส่วนพริกก็ได้แต่นั่งฟังอย่างเงียบๆ แต่สายตาก็คอยแอบมองเพื่อนของพี่ชายอยู่เป็นระยะๆ จนกระทั่งทั้งหมดกินข้าวเสร็จ ต่างก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน ส่วนพวกหนุ่มๆ ก็พากันไปนั่งดีดกีตาร์ร้องเพลงตรงบริเวณชานข้างบ้านที่เป็นที่โล่งๆ สามารถมองเห็นท้องฟ้าที่สวยงามได้
ทางด้านพริกที่ได้ยินเสียงพี่ชายกับเพื่อนๆ ดีดกีตาร์ร้องเพลงก็แอบมาดู เธอเห็นคนที่ชื่อธามเป็นคนดีดกีตาร์ ส่วนคนอื่นๆ ก็ช่วยกันร้อง คนอะไรหล่อ แถมยังเล่นกีตาร์เพราะอีกต่างหาก เธอได้แต่ชื่นชมเขาอยู่ในใจ
“เดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ พวกมึงเล่นกันไปก่อน” เสียงของธามบอกกับเพื่อนๆ
“เคๆ” พีคตอบกลับมาพร้อมกับหยิบกีตาร์ขึ้นมาดีดเอง
จากนั้นธามก็เดินเข้าไปในบ้านก็เจอกับน้องสาวของเพื่อนที่ยืนลับๆ ล่อๆ อยู่ ทันทีที่หญิงสาวเห็นชายหนุ่มก็ทำท่าเขินอายออกมา
“มายืนทำลับๆ ล่อๆ อะไรหืม ไปนั่งฟังพี่เล่นกีตาร์สิ จะได้ไม่ต้องมาแอบฟังแบบนี้”
“เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวพี่พีคจะบ่นเอาที่พริกไปกวนพวกพี่”
“ไม่ได้กวนสักหน่อย ก็แค่ไปนั่งฟังเฉยๆ” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้เธอ
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวพริกขึ้นห้องไปนอนแล้วค่ะ” พูดจบหญิงสาวก็หมุนตัว แต่ในจังหวะนั้นเธอดันไปสะดุดกับอะไรสักอย่างทำให้เธอเกือบจะล้มหน้าทิ่ม แต่โชคดีที่เขายื่นมือมาดึงเธอเอาไว้ ทำให้ตอนนี้เธอตกไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา ผู้ชายที่ชื่อธาม หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ รู้สึกได้ว่ามันดังจนแทบทะลุออกมาข้างนอก ไม่รู้ว่าเขาจะได้ยินไหม
“เอ่อ ขอบคุณพี่ธามมากๆ นะคะ ที่ช่วยพริกไว้” เมื่อได้สติเธอจึงพูดออกไป นั่นก็ทำให้ชายหนุ่มปล่อยเธอออกจากอ้อมแขนเช่นกัน
“ไม่เป็นไรครับ” ธามตอบพร้อมกับยิ้มออกมา นี่ถ้าไม่ติดว่ากลัวจะโดนคดีพรากผู้เยาว์นะ เขานึกอยากจะหอมแก้มซักฟอด อยากรู้ว่ามันจะหอม จะนุ่มสักแค่ไหนกัน เพราะขนาดเธออยู่ในอ้อมกอดของเขา ตัวของเธอยังนุ่มนิ่มได้ขนาดนี้ แถมกลิ่นตัวก็ยังหอมอีกด้วย
“พริกไปนอนก่อนนะคะ” พูดจบหญิงสาวก็รีบเดินจากไปพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำด้วยความเขินอาย
“ครับ” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับมองตามเธอไปจนลับสายตา
และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้หญิงสาวแอบหลงรักเพื่อนสนิทของพี่ชายตัวเอง