@ไลน์สามหนุ่ม
(ได้ข่าวว่ามึงไปหมั้นดาหวันจริงดิ ทำไมไม่ชวนพวกกู) ธนาถาม ไม่ใช่เรื่องเล็กเลยนะ เพื่อนจะมีเมียทั้งทีพวกเขาพลาดได้ไง
"กูก็ไม่รู้จะสำเร็จมั้ยเลยไม่ได้ชวน กูกลัวพาพวกมึงไปขายขี้หน้า"
(แล้วเป็นไงสำเร็จไหม พ่อแม่มึงขายขี้หน้าเปล่า)
"เปล่า แต่ก็ยากเอาการ" เขาเข้าใจแม่ของดาหวัน ลูกใครๆ ก็รัก ลูกท่านเขายังรัก แต่ความรักของเขามันทำร้ายดาหวันจนผู้ใหญ่ให้อภัยไม่ได้
(แล้วไปทำอีท่าไหนถึงสำเร็จ บอกกูมั่งสิ เผื่อในอนาคตมีเรื่องให้ทะเลาะกับเมีย) ธนาเอ่ยติดตลก นี่เพื่อนมีเมียไปแล้วสองทำไงเขาจะตามทัน
"ก็หนักอยู่"
(อะไรหนัก หมายถึงอาการของดาหวัน?)
"รายนั้นน่ะกูยังไม่เจอหน้าเลย" อยากเห็นหน้าใจจะขาดแต่โดนห้าม อยากถามว่าเจ็บขนาดไหนบ้าง แย่มากหรือเปล่า เขาขอโทษ
(เอ้า แล้วไปหมั้นเขายังไงไม่เจอหน้าว่าที่เจ้าสาว หรือมึงไปหมั้นแม่ยายมึงวะ!) ธนาส่งสติ๊กเกอร์หัวเราะมา ภาคินที่อ่านอยู่เงียบๆ ส่
