พี่สาวคนสวยกับวิศวะหมาเด็ก

ชั้นบนสุด – เมอร์เรนด้าคลับ “อื้อ…” ทันทีที่ประตูปิดลง ร่างสูงก็รวบเอวฉันเข้าไปกอดแน่น ริมฝีปากร้อนจัดของเขาประกบลงมาอย่างรวดเร็วจนฉันตั้งตัวไม่ทัน จ้วบ…จ้าบ… เสียงจูบแลกลิ้นดังชัดในห้องเงียบงัน แทบไม่ปล่อยให้ฉันได้พักหายใจด้วยซ้ำ เขาเหมือนเสือที่รอจังหวะจู่โจม ไม่พูดสักคำ มีเพียงแรงปรารถนาที่ถาโถมเข้าใส่ แผ่นหลังฉันถูกดันแนบผนังเย็นเฉียบ ก่อนที่เขาจะก้มลงซุกไซ้ลำคอ ทั้งขบ ทั้งดูด จนความมึนเมาแทบหลุดหายไปเพราะความร้อนแรง พรึบ~ “อื้อ…คุณ…เบาหน่อยสิ…” ฉันหลุดเสียงพร่า เขาไม่ตอบ แต่ผลักฉันลงบนเตียงอย่างแรง และทาบทับลงมาในทันที ปากหยักที่ขบกัดกับลมหายใจร้อนๆ ไล่ตามผิวฉันไปทุกส่วนจนรู้สึกขนลุกวาบ “ท้าผมเองไม่ใช่เหรอ…” เขากระซิบข้างหู น้ำเสียงพร่าปนเหยียด “อย่าบอกนะว่าแค่นี้ก็กลัวแล้ว” ฉันส่ายหน้าแรง “ไม่กลัวซักนิด” เสียงฉันหนักแน่น แต่หัวใจกลับเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ เพราะตอนนี้…ฉันไม่มีอะไรให้ต้องกลัวอีกแล้ว หลังจากรู้ความจริง ว่าแฟนที่คบกันมาห้าปี นอกใจ แอบมีความสัมพันธ์ลับกับเลขาของเขาเอง แค่เพราะฉันไปเรียนต่อโทที่ญี่ปุ่นเพียงสองปี ฉันตั้งใจกลับมาก่อนกำหนด เพื่อจะเซอร์ไพรส์เขา… แต่สิ่งที่เห็นกลับทำฉันแหลกสลาย ฉันโทรหาเขาหลายสิบสาย แต่เขาไม่รับ ฉันเลยใช้รหัสเดิม กดเข้าไปในห้องของพี่ราเมศโดยพละการ แต่ภาพที่เห็นคือพี่เมศกับเลขา ทั้งที่เธอเป็นเพื่อนสนิทของเขาด้วย กำลังเร่าร้อนกันบนเตียง เตียงที่ครั้งหนึ่ง…เมื่อสองปีก่อน ฉันก็เคยนอน “ฮึก…” น้ำตาฉันไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ปล่อยให้ชายแปลกหน้าในคืนนี้ รุกล้ำพื้นที่หวงแหนได้ตามใจ จ้วบ~จ้าบ~ “อื้อ…คุณเบาหน่อย…ไปอดอยากปากแห้งมาจากไหน…” เขาทั้งขบทั้งเม้มไม่พัก จนตามคอและเนินอกฉันน่าจะแดงไปหมดแล้ว “ทำไม…อย่าบอกนะว่าคุณคิดจะเปลี่ยนใจ ” เขาเงยหน้าขึ้นมาถามเสียงนิ่ง อืม…เขาหล่อ “ไม่เปลี่ยนใจค่ะ คืนนี้ฉันจะเป็นของคุณ ” ฉันยืนยันหนักแน่น เอาให้มันสะใจไปเลย สนองความโง่ของตัวเอง โง่ที่ซื่อสัตย์ โง่ที่ไว้ใจ พรึบ~ เพียงไม่นานเสื้อผ้าของฉันก็หลุดออก ตาคมของชายแปลกหน้าเลื่อนสำรวจจนฉันอาย ตามด้วยมือหนาที่เลื่อนขึ้นมาขยำสองเต้าอวบ เพียงแรกสัมผัส ฉันก็เสียวจนเผลอแอ่นอกรับ “อื้ม…” สัมผัสแปลกใหม่ทำฉันเคลิบเคลิ้ม แต่เพียงอึดใจเท่านั้น เขาก็โน้มหน้าลงมา แล้วงับเข้าที่ยอดเสียวฉันอย่างแรง จ้วบ~ “ซี้ด…คุณ…” ปากหยักดูดเลียอย่างมูมมาม ปลายลิ้นอุ่นร้อนตวัดวนไปมาที่ยอดจุกชมพู ทำเอาคนที่ห่างหายมานานเสียวแทบขาดใจ เพียงไม่นานเขาก็จัดการกับเสื้อผ้าตัวเองบ้าง ในจังหวะที่ร่างเขาเปลือยเปล่า ฉันก็เผลอมองอย่างลืมตัว กล้ามเนื้อแน่นๆที่เห็นแล้วต้องกลืนน้ำลาย กับแก่นกายขนาดใหญ่ที่เขากำลังสวมถุงยาง ‘มันใหญ่มากจริงๆนะ’ ฉันมองจนตาค้าง ก่อนถูกมือใหญ่จับขาอ้าออก ตาคมมองซักพักก่อนจ่อเอ็นใหญ่มาที่รูเสียว เขาถูวนบริเวรฉ่ำแฉะแล้วดันความคับใหญ่เข้ามา สวบ~ “อ๊า…คุณ…เบาก่อนได้มั้ย…” ฉันร้องเสียงหลง รีบดันหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามให้ถอยออก เขาเองก็หน้านิ่ว ขบกรามแน่นเหมือนกัน เขาก็เจ็บเหรอ “ทนหน่อย…ของผมมันใหญ่…ผมก็เจ็บ…” หมายความว่าไง ที่ว่าเขาก็เจ็บ จะว่าฉันเป็นคนแรกของเขาก็ไม่น่าใช่ ทั้งหล่อทั้งใหญ่ คงเป็นเสือสนามละสิไม่ว่า “ขยับเถอะฉันอึดอัด ” ฉันบอกเขาเพราะมันอึดอัดแทบหายใจไม่ออก เขาขยับช้าๆเนิบนาบ แต่ทุกแรงขยับทำภายในอ่อนนุ่มของฉันตอดรัดตุบๆ “ซี้ด…อ๊า….เสียวเหลือเกิน…./อาส์” ความเสียวจากรสสัมผัส ทำฉันเผลอยกสะโพกเด้งสวน ก่อนโน้มคอเขาลงมารับจูบ จ้วบ~จ้วบ~ “อาส์…คุณชื่ออะไร…ฉันจะได้เรียกถูก…” ทั้งเสียวทั้งใหญ่แบบนี้ ฉันไม่อายอะไรแล้ว เจอกันแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ตับ!!ตับ!!ตับ!! “ปอร์เช่….อาส์…แน่นเป็นบ้า…ซู้ด…” เอวสอบอัดกระแทกหนักหน่วง ปอร์เช่ทั้งครางทั้งซู้ดปาก และเน้นแต่ละดอกให้ลึกลงไปอีก ฉันทั้งจุกทั้งเสียว บอกเลยว่าพี่ราเมศเทียบไม่ได้เลยซักนิด เขาดีมากจริงๆ พลั่ก~พลั่ก~พลั่ก~ “อ๊อย…ปอร์เช่…ลึกไปค่ะ…” เขาอัดกระแทกไม่มียั้ง ไม่มีคำว่าปราณี ตอกอัดสอดใส่อย่างเดียว ไม่รู้เขาไปเอาแรงมาจากไหน ฉันโดนกระแทกถี่ๆจนหายใจแทบไม่ทัน ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่คิดจะหยุด จับเอวคอดกิ่วแล้วกระแทกสวนอย่างแรง ตับ!!ตับ!!ตับ!!! “อ๊อย…ปะ…ปอร์เช่…ฉันเสียว…” “เสียวก็ครางดังๆ อาส์…” ถึงเขาจะพูดน้อย แต่เอ็นของเขาไม่น้อยเลย เขาสอดใส่ไม่หยุดยั้ง จนในจังหวะที่เขาใกล้ถึงจุดสุดยอด เขายิ่งรัวถี่ ฉันเองก็เสียว จนต้องเด้งรับถี่ๆเช่นกัน ความรู้สึกนี้ห่างหายมานาน2ปี วันนี้โดนอีกครั้งยอมรับว่าดีไม่น้อย ดีกว่าของแฟนฉันอีก ทั้งใหญ่ทั้งดุดัน “อ๊า…อ๊า…ปอร์เช่…กระแทกฉันอีก…อร๊าย..อร๊าย../อาส์…อาส์…” เราสองคนกระตุกเกร็ง ปลดปล่อยน้ำรักพร้อมกัน ปอร์เช่ดึงแก่นกายออก แล้วถอดถุงโยนทิ้งไป “คุณขึ้นสิ…” เขารีบสวมถุงอันใหม่ แล้วจับฉันให้ขึ้นคร่อม เอาวะ มาขนาดนี้แล้วมีอะไรให้กลัว สวบ~ “อื้ม…/อาส์” เราครางเสียวพร้อมกัน เมื่อฉันสอดใส่ความคับใหญ่เข้าไปจนลึก จากนั้นก็ส่ายร่อนวาดลีลาที่พอเคยมีประสบการณ์มาบ้าง ตับ~ตับ~ตับ~ “อาส์…ซี้ด…” ดูเหมือนเขาเองก็คงถูกใจไม่น้อย ครางเสียวไม่หยุด ตาคมฉ่ำปรือ มองสำรวจสัตส่วนฉันไม่วางตา มองไปเถอะรูปหล่อ หลังจากคืนนี้เราก็จะไม่เจอกันแล้ว ฉันใส่ไม่ยั้ง ควบม้าจนเอ็นใหญ่แทบหัก มีก้มลงไปจูบปากแลกลิ้นกันเป็นระยะ หล่อขนาดนี้ปล่อยไว้ก็เสียดายของ เกือบตีหนึ่งเห็นจะได้ กว่าทุกอย่างจะจบลง ถุงยางที่ใช้แล้วถูกทิ้งเกลื่อนพื้น ประมาณ6ชิ้นเห็นจะได้ ฉันไม่เคยเจออึกถึกทนขนาดนี้เลย ไม่เคยเลยจริงๆ “คุณจะไปเลยเหรอ ” คือต่อให้เสร็จภารกิจแล้ว เราสองคนควรคุยกันหน่อยมั้ย นี่เขาไม่ถามแม้กระทั้งชื่อ มันเกินไปรึเปล่า “อืม…” เขาตอบแค่อืม แล้วก็รีบหยิบเสื้อผ้าที่พื้นขึ้นมาใส่ เสื้อเชิ้ตสีดำกับกางเกงสีเดียวกัน เซตผมลวกๆแล้วเดินตรงไปที่ประตู “ผมไปนะ ” ดีที่ยังหันกลับมาบอกอยู่บ้าง ปัง~ “เฮ้อ!!” พอประตูปิดลง ฉันก็นอนลงที่เดิมและหลับตาลงช้าๆ สวัสดีค่ะ…ฉันชื่ออันนา อายุ25ปี นักศึกษาป.โท ที่ได้ทุนฟรีไปเรียนไกลถึงญี่ปุ่น สาขาการจัดการโครงการก่อสร้าง จากบริษัทรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ หลังเรียนจบ ฉันยังทำงานต่อที่นั่นอีก5เดือน เพราะในสัญญาทุนระบุเอาไว้ว่า นักเรียนทุนจะต้องกลับมาทำงานให้บริษัทหลังเรียนจบแล้ว ภายในระยะเวลาห้ามเกิน6เดือน แรกเริ่มฉันก็บอกพี่ราเมศว่าจะกลับเดือนหน้า แต่ทางบริษัททุนแจ้งว่าจะมีโปรเจกต์ใหญ่ ให้ฉันกลับเลย ฉันจึงถือโอกาสกลับมาเซอร์ไพรส์แฟนอย่างที่บอก และก็เจอเซอร์ไพรส์กลับเหมือนกัน หลังออกจากห้องพี่ราเมศมา ฉันก็ลากกระเป๋าเดินทางมาพักที่นี่ ก่อนลงไปดื่มจนเมาและทำเรื่องที่แสนจะสะใจ นั่นก็คือชวนผู้ชายแปลกหน้าขึ้นเตียง “ฮึ…บ้าบิ่นที่สุด” -ปอร์เช่ - หลังออกจากห้องผู้หญิงที่ผมไม่รู้แม้กระทั่งชื่อ ผมก็กลับลงมาหาเพื่อนที่ชั้น2 “สัสปอร์เช่ มึงไปไหนมาตั้งนาน กูคิดว่ามึงกลับไปล่ะ ” พอเดินมาถึง ไอ้วาคิมก็บ่นผมใหญ่เลย ก็เพราะมันนั่นแหละทำผมหงุดหงิด ย้อนกลับไปเมื่อ2ชั่วโมงก่อน “ไอ้ปอร์เช่ สาวนั่นสนใจมึงว่ะ โคตรแจ่มเลยสัส” ผมเหลือบตามองตามที่ไอ้วาคิมพยักเพยิดไป ก็เห็นผู้หญิงชุดน้อยชิ้น แต่งหน้าจัด ปากแดงแปร้ด ทำท่าเล่นหูเล่นตาส่งมาให้ผมไม่หยุด ซึ่งบอกตรงๆไม่ถูกสเปกผมสักนิด “มึงชอบก็เอาเองสิ มาบอกกูทำไมวะ” ผมตอบแบบไม่สนใจนัก ทุกครั้งที่ออกมาดื่ม พวกมันก็ชอบยัดเยียดผู้หญิงให้ประจำ แต่ผมน่ะอยากมานั่งดื่มเฉยๆ ไม่ได้คิดจะมามั่วแบบพวกมัน “เอ้าไอ้นี่! ถ้าเขามองกูแบบนั้น กูไม่รอให้ถึงมือมึงหรอก แต่ดูดิ มองมึงตาเยิ้มขนาดนั้น แค่มึงสะกิดแม่งก็พร้อมแก้ผ้าละสัส พระเจ้าแม่งให้ความหล่อมึงมา แต่ไม่สอนวิธีใช้หรือไงวะ” ไอ้วาคิมบ่นลั่น ผมก็ชินแล้วล่ะ ไอ้นี่มันปากดีตลอด ยังไม่ทันจะพูดอะไร ไอ้ภูก็สวนขึ้นมาอีกคน “ตอนแรกกูก็ไม่ได้คิดนะ แต่ตอนนี้กูเริ่มคิดแล้ววะ สัสปอร์เช่” ผมขมวดคิ้วหันไปมองมันทันที “คิดเหี้ยอะไรของมึง” มันทิ้งจังหวะนิดหนึ่งก่อนตอบหน้าตาย “ก็คิดว่า… มึงอาจจะไม่ชอบผู้หญิงไง” เวรละ…พวกมันใช้สมองส่วนไหนคิด ผมหนะผู้ชายทั้งแท่ง ใหญ่มากด้วยบอกเลย