ตอนที่ 18
อิสรภาพ
(วันที่ห้าแล้วนะครับพี่ลินจะใจร้ายกับผมไปถึงไหนกัน)
แต่สุดท้าย เกวลิน ก็ต้องกดรับสายของ เด็กโฮสต์คนโปรดของตัวเอง เมื่อน้องชายสุดที่รักเดินออกไปจากห้องแล้ว และวันนี้สมองเธอเริ่มจะปลอดโปร่ง อะไรหลายอย่างที่จุกอกในเวลาที่ผ่านมาเหมือนคลี่คลายไปพอควร
“พี่เพิ่งเคลียร์อะไรหลายอย่างได้นะชิน”
(ยินดีด้วยนะครับ)
แม้ไม่เห็นหน้าเธอก็รู้ว่าอีกฝ่ายน่าจะยิ้มกว้างจนแก้มบุ๋มแน่นอน เพราะเสียงที่ส่งมาตามสายนั้นก้องกังวานสดใสจนส่งต่อมาถึงเธอได้
“ว่าแต่ไม่สบายรึเปล่าทำไมเสียงแปลกๆ”
ปลายสายชะงักเล็กน้อย
(ก็เป็นใข้นิดหน่อยครับช่วงนี้ผมโหมงานหนักติดกันหลายคืนแทบจะไม่นอนเลย)
..มัวแต่ไล่กระทืบคน และเคลียร์กับพวกหลืบไรอยู่
“ตายจริง งั้นวันนี้ก็ไม่ได้เข้าที่แอดร็อคนะซิพี่ว่าจะแวะไปซะหน่อย งั้นก็พักผ่อนละกันนะ”
รองประธานกริลล่าอุทานอย่างตระหนก
(อ้าวพี่จะมาวันนี้เหรอ? งั้นผมหายก็ได้เดี๋ยว
