"พี่ทิิม! นี่พี่ทิมจริงๆใช่หรือเปล่าคะ?" คาเทียร์ซุกใบหน้าสวยคมลงบนแผงอกแกร่งด้วยความรู้สึกอบอุ่น ทิมคือผู้ชายที่เธอรู้สึกอบอุ่นเสมอเมื่ออยู่ใกล้ แม้ว่าเธอจะไม่ได้รู้สึกรักเขาก็ตาม
"เทียร์ พี่ต่างหากที่ควรถามคำถามนี้ นี่เทียร์จริงๆหรือเปล่า หายไปไหนมาตั้งหลายอาทิตย์ พี่มาเฝ้าที่นี่ทุกวันเพื่อรอเทียร์กลับมา พี่ให้ตำรวจช่วยตามหาแต่หายังไงก็ไม่มีวี่แววของเทียร์เลย พี่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงหายไปแบบนี้ พี่เป็นห่วงมากรู้ไหม" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจและแววตาที่แสดงออกถึงความห่วงใยอย่างชัดเจน
"เราขึ้นไปคุยบนคอนโดดีกว่านะคะ" คาเทียร์หันซ้ายหันขวาเพราะกลัวว่าจะมีคนของโคลินตามมาสอดส่อง เธอรีบดึงแขนทิมเดินเข้าไปภายในคอนโดทันที
"เทียร์ขอโทษนะคะที่หายไปไม่ได้บอกใครเลยตั้งหลายอาทิตย์" หญิงสาวเอ่ยขอโทษทิมด้วยความรู้สึกผิดจากใจจริง
"หายไปแบบนี้ทุกคนเป็นห่วงรู้ไหม"
"คือ...เทียร์ขอโทษจริงๆค่ะ เ
