@2 สัปดาห์ต่อมา
"ชะนี...มึงเป็นยังไงบ้าง ไม่เห็นไปเรียนหลายวัน : กัส
"กัส ....
"เป็นอะไร มึงร้องไห้ทำไม ใครทำอะไรมึง
"กูมันโง่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า โง่ให้กับคนๆเดียว โง่แล้วโง่อีก เจ็บกี่ครั้งก็ยังไม่รู้จักจำ
"มึงหยุดร้อง แล้วเล่าให้กูฟัง เป็นอะไร
"พี่เหนือ....พี่เหนือเขาไปแล้ว เขาทิ้งกูไปแล้ว
"ไปไหน ? เกิดอะไรขึ้น....ก่อนกลับจากค่ายก็เห็นดีดีกันอยู่....
กัสถามเทียนหอมอยู่หลายครั้ง ถามเท่าไหร่ก็ไม่ยอมบอก เอาแต่ร้องไห้ฟูมฟายไม่หยุด กัสเองก็จนปัญญาที่จะพูด เห็นเพื่อนรักร้องไห้จนแทบขาดใจ ก็อดที่จะสงสารไม่ได้ จะปลอมใจก็ไม่รู้จะต้องพูดในแนวทางไหน ให้เทียนหอมสงบสติอารมณ์ลงบ้าง
"มึงโทรหาพี่เหนือหรือยัง ถามให้ชัดไปเลย
"กูโทรหาเขามาตลอดตั้งแต่วันที่เขาไป แต่เขาไม่ยอมรับสาย แถมยังปิดเครื่องหนีกูอีกด้วย ทำไมว่ะ...กูทำอะไรผิด มึงบอกกูที..กัส..มึงบอกกูที...หือ..หือ..
"เทียนมึงใจเย็น พี่เหนือเขาอาจจ
