"เตี่ยจะโทรมาบ่นผมแค่นี้ใช่ไหม ถ้าโทรมาบ่นแค่นี้ผมจะนอนต่อแล้วนะ"
"เดี๋ยวก่อนพยัคฆ์ ที่เตี่ยบอกให้แกตามหาน้องพิมพ์ให้อาเจตแกเจอน้องไหม"
"คนอย่างพยัคฆ์จะไม่เจอได้ไงครับเตี่ย "
"แสดงว่าแกเจอน้องแล้ว แล้วตอนนี้น้องอยู่ไหนทำไมอาเจตติดต่อน้องไม่ได้ "
"จะติดต่อน้องได้ไงครับก็โทรศัพท์น้องพัง แล้วตอนนี้น้องก็อยู่กับผมครับ"
พอพิมพ์ได้ยินคำนี้เท่านั้นแหละก็หยิกเข้าที่ท้องพยัคฆ์ทันที พยัคฆ์ถึงกับร้องออกมา
"โอ้ยยย เจ็บๆๆๆ "
"แกเป็นอะไรพยัคฆ์ ร้องอย่างกับคนโดนเชือด"
"เปล่าครับ พอดีแมวเด็กมันข่วนครับเตี่ย"
"นี่แกเลี้ยงแมวด้วยหรอพยัคฆ์ ปกติไม่ค่อยเห็นแกชอบเลี้ยงสัตว์ไม่ใช่หรอ"
"แมวหลงมาครับเตี่ย ผมเห็นมันน่ารักดีก็เลยเลี้ยงไว้ครับ"
แล้วพยัคฆ์ก็หันมาส่งยิ้มให้กับพิมพ์ พิมพ์หมั่นเขี้ยวพยัคฆ์จึงฟาดแล้วที่แขนของเขา
"โอ๊ย เจ็บนะ"
"ถ้ามันทำแกเจ็บขนาดนั้นเตี่ยว่าแกอย่าเลี้ยงมันไว้ดีกว่า"
"ไม่ได้หร
