เช้าวันใหม่...
วันนี้ฉันตื่นเช้าหน่อย อากาศที่หนาวทำให้ฉันต้องเอาผ้ามาคลุมตัวไว้แล้วเดินออกไปข้างนอกบ้าน ก่อนออกไปจากบ้านก็ไม่ลืมที่จะหยิบชุดที่เอาไว้ใส่ทำงานติดมือไปด้วย ไม่ได้เอามาใส่เองหรอกนะ ฉันเอาไปให้พี่ขุนเขา เพราะวันนี้เขาต้องไปทำงาน
เมื่อเดินออกมานอกบ้าน ก็เห็นว่าพี่ขุนเขายังไม่ตื่น เขานอนไม่นอนขดตัวอยู่ ฉันไม่ได้เอาผ้าห่มกับหมอนออกมาให้ ไม่ใช่ลืม แต่ฉันตั้งใจ เขาจะได้หมดความอดทนแล้วไปจากที่นี่สักที
“ตื่นสายขนาดนี้จะทำอะไรกินทันชาวบ้านเขามั้ย” ฉันยืนกอดอกมองร่างพี่ขุนเขาที่กำลังหลับอยู่
สายตาฉันเหลือบไปเห็นข้าวในจาน เขากินแค่ไข่ทอดส่วนน้ำพริกเขาไม่แตะเลยสักนิด ของอร่อยกินไม่เป็น คงจะเป็นเป็นแต่พวกอาหารแพงๆ
พี่ขุนเขาพลิกตัวไปมา ก่อนจะลืมตาขึ้นมามองฉัน จากนั้นเขาก็ดีดตัวนั่งเหมือนกำลังตกใจอะไรบางอย่าง
“หนู คือพี่ไม่ได้ตั้งใจจะตื่นสายนะ”
“นี่ชุดทำงาน ใส่ซะ เดี๋ยวจะพาไปไ
