“ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วยวะ มีอะไรก็มาลงที่ฉัน ด้ายไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย เธอใจร้ายเกินไปแล้วนะวีนัส !!”
“หนะ หนูไม่ได้ทำ”
ฉันมองหน้าพี่ขุนเขาสีหน้าจริงจัง และมองเขาด้วยสายที่บ่งบอกว่าฉันไม่ได้ทำจริงๆ แต่ดูเหมือนว่าพี่ขุนเขาจะไม่เชื่อฉันเลย เขามองหน้าฉันก่อนจะส่ายหน้าไปมาเบาๆ
“เธอจะให้ฉันเชื่อว่าด้ายตกลงไปเองงั้นหรอวีนัส”
“ใช่ พี่เส้นด้ายตกลงไปเองจริงๆ หนูไม่ได้ทำ”
“หึ! เธอคิดว่าที่ฉันพูดออกไปแบบนั้น มันเป็นเพราะด้ายใช่มั้ย”
“....”
“ทำไมเธอไม่คิดว่าเป็นเพราะไอ้เวรนั่นบ้าง” พี่ขุนเขาชี้ไปทางด้านหลังของฉัน ที่พี่พี่หมอยืนอยู่
“รักแล้วไงวะ ในเมื่อเธออยากจะไปกับมันเต็มทน เธอไม่สนใจฉันอยู่แล้วไมใช่รึไง”
“พี่ขุนเขา...”
“ถ้าอยากจะไปกับมันมากขนาดนั้น ก็ไป”
“หนูไปแน่ แต่พี่จำไว้ ว่าหนูไม่ได้ทำ อย่ามาโทษหนู เพราะหนูไม่เคยคิดที่จะทำอะไรต่ำๆแบบนี้ !!”
“จะไปก็ไป อย่าพูดมาก!!” พี่ขุนเข
