งานเลี้ยงที่ปลายฝนคิดว่าจะจัดขึ้นเล็ก ๆ แต่ที่ไหนได้แขกมาร่วมงานนับสามร้อยสี่ร้อยคน แต่บรรยากาศก็ดูเหมือนจัดเลี้ยงงานแต่งอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว แฝดเมฆาและม่านฟ้าต่างอยู่ในชุดสวยหล่ออย่างน่ารัก ผู้คนในงานชื่นชมอย่างนึกเอ็นดูกับความอารมณ์ดี และสามารถเข้ากับคนแปลกหน้าได้อย่างไม่เกรงกลัวเลยสักนิด ไม่ว่าใครจะอุ้มพาไปไหน ก็ไปด้วยกับเขาหมดทุกคน
"โห ไม่เจอแค่สามอาทิตย์ ฝนสวยขึ้นเป็นกองเลย สวยมากจนพี่อิจฉาไอ้วิลอีกแล้วนะเนี่ย" คิมหันต์ที่พึ่งจะเดินเข้ามาภายในงาน ส่งเสียงทักทายปลายฝนอย่างหยอกล้อเช่นทุกครั้ง ทั้งอนาวิลและปลายฝนหันไปมองพร้อมกับส่งยิ้มทักทายให้กัน
"สวัสดีค่ะพี่คิม หายไปนานเลยนะคะ" หญิงสาวไหว้ทักทายอย่างมีมารยาทเช่นทุกครั้งที่พบเจอหน้า
"ทำไมเหรอ ฝนคิดถึงพี่งั้นสิ?"
"คิดถึงสิคะ ใครจะไม่คิดถึงล่ะ"
"ผัวยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคนนะครับคุณผู้หญิง บอกคิดถึงผู้ชายคนอื่น เกรงใจผมบ้าง" อนาวิลอดหยอก
