"คุณแม่ฟื้นแล้วเหรอครับ" อนาวิลที่เพิ่งกลับมาถึงบ้าน เขารีบเดินตรงเข้าไปนั่งข้างมารดาด้วยความเป็นห่วง
"ดีขึ้นแล้ว แกไปไหนมา?"
"ไปคอนโดมาครับ ผมแวะไปหาเอกสารที่เกี่ยวกับฝน แต่กลับไม่มีเหลือเลยสักอย่าง ฝนเขาเก็บไปหมดแล้ว"
"นี่ใช่ไหมที่แกไม่เคยจะอยู่ติดบ้าน ไปอยู่แต่คอนโด เพราะแกไปอยู่กับหนูฝนคนนี้สินะ"
"ครับ ก็ผมกับเขาตกลงคบกัน พวกผมเลยทดลองใช้ชีวิตร่วมกันดูก่อน"
"แล้วแกก็ไม่เคยจริงใจกับเขานี่นะอนาวิล แกคบเขาประสาอะไรกัน"
นางถึงกับอดต่อว่าลูกชายออกมาไม่ได้ แต่จะโทษอนาวิลคนเดียวก็คงไม่ถูกเพราะความผิดทั้งหมดมันก็เป็นเพราะนางเองนั่นแหละที่ทำให้อนาวิลไม่จริงใจกับปลายฝน
อนาวิลถึงกับนอนพิงพนักโซฟาอย่างเซ็งในอารมณ์ ชาตินี้จะได้มีโอกาสไถ่โทษให้ปลายฝนกับลูกอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้สินะ
"เอาล่ะ ถ้าหาไม่เจอเดี๋ยวแม่จะช่วยหาเอง ให้มันรู้ไปสิว่าเงินที่มีจนล้นบัญชีจะทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง"
"มันเกี่ยว
