“นีนี่...เธอจะกลับไปนิวยอร์คจริง ๆ หรือจ๊ะ?”
โรมินาเอ่ยถามลูกจ้างสาวซึ่งอยู่ในชุดคลุมท้องสีหวานขณะกำลังนั่งรอรถแท็กซี่มารับไปยังสนามบินในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่เมื่อวานนี้ตอนเย็นมีคนนำตั๋วเครื่องบินมาส่งให้ถึงร้านดอกไม้ซึ่งก็ทำให้เจ้าของร้านแปลกใจกับการเดินทางกลับไปนิวยอร์คอย่างกะทันหันของลูกจ้างคนใหม่ที่เพิ่งมาทำงานและอาศัยอยู่กับเธอได้ไม่ถึงครึ่งปี
และแม้แต่รชนิชลเองก็ยังรู้สึกประหลาดใจที่แวววลีจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินให้เธอได้อย่างรวดเร็ว มันเร็วเกินไปด้วยซ้ำจนเธอเองก็แทบตั้งตัวไม่ทันกับการเดินทางครั้งนี้ หญิงสาวคลี่ริมฝีปากสีชมพูกุหลาบเป็นรอยยิ้มจาง
“ค่ะ...โรมินา ฉันต้องขอโทษคุณด้วยนะคะ” เธอยกมือขึ้นไหว้ “ที่ฉันต้องเดินทางกลับไปกะทันหันแบบนี้”
“โอ...ไม่เป็นไรหรอกนะจ๊ะ นีนี่ที่รักของฉัน”
สาวใหญ่นั่งลงข้าง ๆ และกอดร่างเล็กอุ้ยอ้ายไว้พร้อมทั้งหอมแก้มเบา ๆ เธอรักรชนิชลเหมือนน้องสาวแม
