บ้านโฉมงามกับเสือ
เคว้ยง!
ข้าวของถูกปัดกระจายร่วงพื้น
“พะพี่มาเฟียใจเย็นก่อน” ฉันพยายามห้ามปรามแต่เหมือนเขาไม่ฟัง
“ไม่ยงไม่เย็นแล้วเป็นโรคจิตกันทั้งบ้านหรือไง”
“พะ พี่มาเฟีย อ๊าาส์”
“ไม่มีใครอยู่ก็จัดกันกลางบ้านนี้แหละ”
เเคว่กกก~ เสื้อโสภาถูกกระชากถูกพร้อมกระโปรงที่โดนดึงขึ้นคาดเอว
“พี่มาเฟีย อะ อ๊าง์ เบาหน่อยสิค่ะ”
“ไม่เบาแม่งแล้ว ซี๊ด”
ปึก! ปึก! ตรับๆๆ
“อ๊าย์ อะ อ๊าาา” สองมือฉันยังเกาะขอบประตูตอนนี้ถูกกระเเทกกระทั้นจากด้านหลังเรายืนกันหน้าบ้านเลย
“ซี๊ดส์ อ๊าส เสียวจังลมเย็นด้วยนะ”
“มะ ไม่เอา อ๊าส์ อะๆๆ”
“ปากบอกไม่เอาแต่ข้างในแฉะจนเยิ้มเลย”
“ไอ้พี่บ้า”
“ด่าเหรอ...”
ปึก!! ปึก!!
“ยะ อย่า อ๊ะ พี่ อื้อออ”
มาเฟียเเกล้งด้วยความมันเขี้ยวยกขาอวบขึ้นเพื่อตะเเคงข้างเอวลำท่อนขึ้นกระทั้นในท่าย่อตัวสองเต้าปัดแกว่งกระเพื่อมชนกันหนัก
“อ๊ะ อ๊าง์ หนูยอมแล้วพี่ อ๊า” ฉันสะบัดหน้าเร่าคว
