"ใช่ ชอบนะเวลาแบล็คเมล์ใครเนี่ยสนุกจะตาย"
"จิตใจมีปัญหา โรคจิต วิปริต"
"แน่นอนสิและจะปล่อยคลิปของพี่ให้ว่อนเลยด้วย"
"ยะ อย่านะ!"
ทุกอย่างกลับตาลปัตรเหมือนจะสู้อีกฝ่ายไม่ได้ สาลี่จึงรีบยกมือไหว้พร้อมร้องขออ้อนวอน
"นายลบคลิปเถอะนะ" ไร้ทางเลือกพยายามทำใจดีสู้เสือพูดจาอ่อนหวาน "ขอร้อง"
"ทำสายตาเว้าวอนแค่นี้คิดว่าผมจะยอมอ่อนข้อให้หรือไงพี่"
"นายต้องการอะไร...ก็รู้อยู่แล้วนี่ว่าฉันยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ถ้าคิดจะแกล้งเล่นมันบาปนะ!"
เหมือนการพูดเตือนสติจะไม่เป็นผลเท่าไหร่นัก เขาโน้มตัวลงมาจนริมฝีปากแทบจะแนบชิดพวงแก้มใส
"บาปหน้าตาเป็นยังไงเกิดมายังไม่เคยเห็น หึ"
เวลาผ่านไปหลายนาที กลายเป็นสาลี่ที่นั่งบนเก้าอี้พร้อมกับสีหน้าหมองหม่น ขณะที่เคเดินไปมาพร้อมถือคลิปวิดีโอหาเรื่องจะแกล้งอีกฝ่ายจนมุม
"แลกกับอะไรดีนะ" ผมเดินวนเวียนเห็นท่าทางกระสับกระส่ายยิ่งสนุก "พี่ทำอะไรเป็นบ้างนอกจากเรียนหนังสือ"
