EP.6 ข้อแลกเปลี่ยนวาบหวิว
791 Words
"ผมอายุสิบแปดส่วนป้าเรียนมหาวิทยาลัยแถมเพื่อนป้าดูมีอายุยังไงก็เกินยี่สิบ"
"แล้วนายมาเรียกฉันว่าป้าทำไมเสียมารยาทห่างกันแค่ไม่กี่ปี"
เพราะอายุน้อยสินะสติปัญญาถึงไม่เยอะพูดไม่คิดเรียกซะแก่เลย ป้าที่ไหนอายุยี่สิบต้นๆ
"ต้องการอะไรจากฉัน" ทำใจดีสู้เสือถาม "ถ้าไม่ได้มาจีบแล้วมาทักทำไม"
"ก็ผู้ชายของป้า.."
"อ๊าย์! ไอ้บ้าเรียกฉันว่าพี่ก็พอ"
"เออ พี่ก็พี่เรื่องมาก หึ ผู้ชายของพี่กำลังตำมะเขือกับเด็กของผมในห้องน้ำ"
ดวงตาเล็กเบิกกว้างหลังจากได้ยินคำพูดเด็กหนุ่มตรงหน้า เธอกำหมัดแน่นตะเบ็งเสียงดังใส่
"นายจะบ้าหรือไง!! ในห้องน้ำมันมีสากกับครกที่ไหนใครเขาจะตำมะเขือกัน"
""
"ถ้าว่างมากกลับบ้านไปเถอะอายุสิบแปดแต่มาเที่ยวผับแล้วยังเป็นเด็กเลี้ยงแกะขี้โกหกอีก"
"มากไปแล้วป้า! ตำมะเขือไม่รู้จักเหรอมะเขือแฟนพี่อะ"
โง่จริงหรือแกล้งแต่ทำผมหงุดหงิดจนต้องเดินมาใกล้กระชั้นชิดตรงหน้า "ทำตัวไร้เดียงสาสภาพนี้โดนมากี่คนแล้วล่ะ"
"พูดจาทุเรศคนอย่างฉันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ"
"ต่ำสุดห้าคน"
"รุมกันเข้ามา เอ้ยย! ไอ้บ้า"
"ชอบสวิงสิท่า"
ทั้งคู่เริ่มโมโหตอบโต้กันไม่พัก เคตัดสินใจดึงมือลากกระชากสาลี่เข้ามาด้านข้างผับในซอยเปลี่ยวตรงบันไดหนีไฟต่อขึ้นดาดฟ้า
"โอ๊ย ปล่อยนะจะทำอะไร!"
"ดูซะจะได้หายโง่"
ติก'
มือถือรุ่นใหม่เปิดคลิปวิดีโอยกชูตรงหน้าของเธอดวงตาเล็กเบิกกว้างโตอีกครั้ง
"หุ่นดีมากกก"
"สัส! ผิดคลิป"
สรุปเคเปิดวิดีโอผู้ชายที่กำลังออกกำลังฟิตหุ่นซึ่งเป็นต้นแบบกล้ามล่ำของเขา
"อันนี้ของจริง"
ครั้งนี้ไม่พลาดวิดีโอความยาวหลายนาทีฉายภาพแฟนหนุ่มกับสาวสวยที่กำลังร่วมสวาทอย่างคึกคักในห้องน้ำ สาลี่แน่นิ่งทันทีแต่ยังไม่ทันจบเขาก็ปิดจอดับเป็นสีดำ
"จะรีบปิดทำไม! เอามานะ" ฉันแทบจะร้องไห้พยายามคว้าแย่งมือถือแต่เด็กบ้าไม่ยอมให้ "นี่นาย"
"เฮ้ยย โทรศัพท์ของผมมีสิทธิ์จะให้พี่หรือไม่ก็ได้นะ!"
"ขอเถอะส่งมาให้ฉันก็ได้จะได้ไปถามพี่สงกรานต์ให้รู้เรื่อง"
มือเล็กพยายามยื้อแย่งแต่เด็กหนุ่มตัวสูงแค่ถือโทรศัพท์แล้วชูสุดแขน สาลี่ที่ตัวเล็กผอมบางเขย่งเท้าก็แย่งไม่ถึง
"อยากได้ก็ต้องแลกสิ!" ผมรำคาญจนต้องตะโกนใส่หน้า
"จะเอาอะไรล่ะถ้าเงินฉันไม่มีให้หรอกนะ"
"ถอดกางเกงในพี่ออกมา"
"อะไรนะ.."
"หูตึงเหรอพี่ ผมสั่งให้ถอดกางเกงในออกมา ใส่กระโปรงยีนส์ขาสั้นถอดง่ายจะตาย"
"รู้ ตะ แต่นี่มันข้างนอกนะแล้วจะเอากางเกงในฉันไปทำไม อีกอย่างถ้านายเอาไปฉันจะใส่อะไรกลับบ้าน"
"ก็ไม่ต้องใส่สิ"
"!!!"
คิ้วบางขมวดอย่างไม่เข้าใจแต่สีหน้าหล่อเหลาเอาจริงเด็กหนุ่มลดมือลงเพื่อกดหน้าจอมือถือ
"นายทำอะไร"
"ลบคลิป"
"ย..อย่านะ! ถ้าลบฉันจะมีหลักฐานไปถามพี่สงกรานต์ยังไง"
"กล้าแลกไหมล่ะ? ถอดกางเกงในออกมาให้ผมแล้วจะส่งคลิปให้จากนั้นจะลบออกจากมือถือเครื่องนี้ทันที"
สาลี่กัดริมฝีปากแน่น ใจเธอร้อนระอุดั่งเปลวเพลิง ซึ่งไม่ใช่ครั้งแรกที่แฟนหนุ่มนอกใจแต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่หลักฐานแน่นพอเขาจึงหลุดรอดไปได้ตลอด
"ตกลง" บ้าที่สุดกางเกงในสีดำอุตส่าห์ซื้อมาใหม่ต้องจำใจถอดออกจากใต้กระโปรงต่อหน้าผู้ชายที่ไม่ใช่แฟน "เอาไป!"
"ว้าว ใส่จีสตริงท่าทางเร่าร้อนไม่เบา"
"หยุดใช้สายตาคุกคามฉันนะ"
"พูดมากเอาไอดีไลน์มาสิ"
ผมเป็นคนพูดจริงทำจริง หลังจากคว้าจีสตริงตัวจิ๋วมาก็รีบส่งวิดีโอเจ้าปัญหาให้
"เรียบร้อยหรือยัง" ผมถามย้ำ
"อืม ได้รับแล้วเอาคืนมา"
"ใครบอกจะคืน"
"นายคงไม่ให้ฉันแบบว่า..ไร้การสวมใส่กางเกงในกลับบ้านหรอกใช่ไหม"
หัวใจเต้นจนไม่รู้ว่าจะเรียบเรียงความรู้สึกยังไง เจ็บที่แฟนนอกใจหรือที่โดนยึดกางเกงในไป
"ไม่คืนข้อหาหมั่นไส้!"
"ไอ้บ้าคืนมาเดี๋ยวนี้นะ"
"อะ อะ อย่าก้าวเร็วสิพี่เพราะขาจะอ้ากว้างเดี๋ยวน้องพี่ก็ยิ้มหน้าบานสู่สายตาใครต่อใครหรอก"
"ไอ้เด็กทุเรศ!"
- Writer
