จันทร์เจ้าถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลที่ใกล้สถานที่เกิดเหตุมากที่สุด ร่างบางเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงเข้ม หญิงสาวถูกนำตัวเข้าไปในห้องฉุกเฉินทันที
ใบหน้าซีดเผือดของจันทร์เจ้ายังคงติดตาของโรม ใบหน้าเรียบเฉยของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความเศร้า เขารู้สึกว่าตัวเองเลวก็วันนี้ วันที่ได้รับรู้ความจริงทุกอย่าง จันทร์เจ้าไม่ได้ฆ่าลูกของเขาจริง ๆ อย่างที่เธอพูด
ภายในใจภาวนาของให้จันทร์เจ้าปลอดภัย เพื่อกลับมาฟังคำขอโทษจากผู้ชายเลว ๆ คนนี้ ผู้ชายที่ทำให้เธอเสียใจครั้งแล้วครั้งเล่า ผู้ชายที่สาดคำพูดดูถูกเหน็บแหมเธอทุกครั้งที่มีโอกาส ผู้ชายที่เคยทำร้ายเธอคนนี้สักครั้ง
“ไอ้โรมใจเย็นสิวะ? น้องจันทร์เจ้าต้องไม่เป็นอะไร” ภูผาเดินไปตบไหล่เพื่อเตือนสติเพื่อนรัก ที่แทบนั่งไม่ติด โรมเดินไปเดินมาหน้าห้องฉุกเฉินเหมือนคนไร้สติ มือหนาทั้งสองข้างกุมมือกันเอาไว้ทั้งที่ยังมีเลือดสีแดงสดแห้งติดมือ
“มึงจะให้กูใจเย็นได้ไงวะ?”
