“วันนี้ทิวาไม่อยู่บ้านนะครับ เขาพาหนูแก้มไปพักผ่อนที่บ้านไร่”
“เสียดายจังเลยค่ะ พอดีตรีผ่านมาแถวนี้ ก็เลยจะมาคุยเรื่องงานสักหน่อย ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ที่ไม่ได้โทรถามก่อน ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้เข้ามารบกวนคุณทัดเทพหรอกค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ เรามันคนกันเอง ไหน ๆ ก็มาแล้ว อยู่รับประทานอาหารเที่ยงด้วยกันก่อนนะครับ”
“แหม...เกรงใจจังเลยค่ะ”
“อย่าเกรงใจเลยนะครับ เดี๋ยวรอแม่บ้านตั้งโต๊ะสักครู่ แล้วเราเข้าไปรับประทานอาหารด้วยกันนะครับ”
“รบกวนคุณทัดเทพด้วยนะคะ มื้อเที่ยงนี้ตรีขอฝากท้องด้วยแล้วกัน”
“ยินดีครับ”
ขณะที่รอแม่บ้านจัดโต๊ะอาหารมื้อเที่ยง คุณท่านทัดเทพเชิญราตรีเข้าไปนั่งพูดคุยในห้องรับแขก ด้วยว่าเป็นคนทำงานเหมือนกัน แม้คุณทัดเทพจะวางมือจากกิจการและส่งมอบงานให้ลูกชายทั้งหมดแล้ว แต่เขาก็ยังพูดคุยเรื่องงานได้อย่างไม่ติดขัด แถมยังมีคำแนะนำดี ๆ ในเรื่องการลงทุนให้แม่หม้ายพราวเสน่ห์ด้วย
