“รุ่งก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” ป้ารุ่งตอบแล้วหลุบตาหนีสายตาคม
“ไม่ว่าอะไรแต่หนีฉันมาถึงนี่เนี่ยนะ” คุณท่านว่าแล้วส่งเสียงหึในลำคอ
“รุ่งก็แค่อยากมาพักผ่อน”
“หึงก็บอกว่าหึง จะปากแข็งทำไม” คุณท่านก้มลงจูบแก้มนวลแล้วซุกหน้ากับซอกคอหอม เขาปากลิ้นเลียจงใจกระตุ้นอารมณ์เธอ
“อื๊อ ! อย่านะคะ” ป้ารุ่งดิ้นขยุกขยิก และเริ่มหอบหายใจแรงขึ้น เพียงแค่ได้ใกล้ชิด เพียงแค่ได้กลิ่นกายของคุณท่าน เธอก็อยากกระสันอย่างน่าอาย
“เลิกคิดมากได้แล้ว ถ้าเธอกลัวว่าฉันจะมีคนอื่น ฉันจะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นเมีย”
“ไม่นะคะ รุ่งพอใจแค่นี้ แค่ได้อยู่ใกล้คุณท่าน ได้อยู่ดูแลแก้มและคุณวา แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ”
“คนอื่นเขาอยากเป็นเมียออกหน้าออกตา แต่เธอกลับอยากอยู่ในมุมลับ”
“เพราะรุ่งรู้ว่ารุ่งไม่คู่ควร รุ่งไม่อยากทำให้คุณท่านเสียหาย”
“ไร้สาระ...พรุ่งนี้ฉันจะประกาศแต่งงานกับเธอดีมั้ย”
“อย่านะคะ ไม่เอาแบบนั้น”
“ก็ถ้าไม่แต่ง
