ระหว่างที่บรรยากาศการนั่งดื่มดำเนินไปเรื่อยๆ เจียร์เริ่มดื่มมากขึ้น ไม่ใช่เพราะอยากสนุก แต่เพราะรู้สึกอึดอัดกับสายตาของล่า ที่ไม่ยอมละไปจากเธอแม้แต่วินาทีเดียว เขาเอาแต่จ้องราวกับตรงนี้มีเพียงแค่สองคน
“หน้าแดงหมดแล้ว” ล่าเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มละมุน สายตาคู่คมจ้องมองพวงแก้มที่ขึ้นสีแดงระเรื่อของร่างเล็กอย่างนึกเอ็นดู
ทว่า!
ปัก!! เสียงแก้ววางกระแทกลงบนโต๊ะดังขึ้น ดวงตากลมจับจ้องร่างสูงตรงหน้าอย่างตำหนิ แววตาบอกชัดว่าให้หยุดพูดอะไรแบบนั้นออกมา แต่ถึงอย่างนั้นล่าก็ยังยิ้มทะเล้น จนเธอต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่
“เออ พี่ไปฝรั่งเศสถ้ามีของเด็ดอย่าลืมเล่านะ” ไออุ่นที่เริ่มเมาแล้วเริ่มพูดจาไปเรื่อยเปื่อย
“กูไปทำงาน” ล่าตอบรุ่นน้อง โดยที่สายตาไม่แม้แต่จะหันไปมอง เขายังมองไปตรงหน้า ราวกับกำลังจดจำใบหน้าของเธอเอาไว้ก่อนจะไม่ได้เจออีก เพราะเขาไม่รู้เลยว่าการไปครั้งนี้จะอยู่แค่หนึ่งปีหรือมากกว่านั้น
“ทำง
