หลังขออนุญาตจากล่าได้ เจียร์ก็รีบเดินกลับมาบอกเพื่อนทั้งสองที่นั่งรอลุ้น และเมื่อบอกว่าไปได้ทั้งเจไดและเจด้าต่างก็ยิ้มดีใจกันทั้งคู่
ทั้งสามคนนั่งรถแท็กซี่ออกจากมหาวิทยาลัย มุ่งหน้าไปอู่รถรุ่นพี่ของเจได ระยะทางค่อนข้างไกลพอสมควร เพราะอู่นั้นตั้งอยู่เขตชานเมือง
ระหว่างที่รถกำลังแล่นไปตามถนน ร่างเล็กหันมาถามกับเจไดที่นั่งข้างๆ “พวกพี่ๆ ที่อู่รู้ใช่ไหมว่าเจียร์ไปด้วย”
“รู้ๆ เจบอกแล้ว ดีใจกันยกใหญ่ พวกพี่ๆ แอบปลื้มเจียร์กันทั้งนั้น” เจไดไม่ได้พูดหยอกล้อ เพราะตั้งแต่ครั้งนั้นที่พวกรุ่นพี่เห็นเจียร์ตอนไปสนาม ต่างก็พากันกรูเข้ามาถามเขาราวกับสอบปากคำชีวประวัติ ซักถามความเป็นมาและเรื่องสำคัญที่ขาดไม่ได้ก็คงไม่พ้นคำถามยอดฮิตว่า ‘เธอมีแฟนหรือยัง’
“จริงหรอ” ดวงตากลมสั่นไหวเล็กน้อย เวลารู้ว่ามีคนแอบปลื้มเจียร์มักจะทำตัวไม่ถูก
“จริง ฉันยืนยันอีกเสียง ยิ่งพี่ไออุ่นนะปลื้มแกมาก เวลาเจอหน้าฉันจะถามหาต
