บทที่ 15
การประกวดดาวเดือนมหาวิทยาลัยถูกจัดขึ้นในหอประชุมใหญ่ ที่เป็นจุดศูนย์กลางของทุกคณะในมหาวิทยาลัย สามารถจุคนได้หลายพันคน
ปีนี้การจัดงานไม่แพ้ปีก่อนที่ผ่านมาเลยสักนิด ทั้งแสง สี เสียง ฉากอลังการที่ถูกจัดเตรียมกันมานานร่วมเดือนต่างสร้างความประทับใจให้ผู้คนที่มาชมการประกวด ซึ่งมีทั้งคนในและนอกมหาวิทยาลัย หนึ่งในนั้นคือคุณนายเพ็ญศรีที่ได้เก้าอี้นั่งกับเพื่อนนางอีกสองคน ซึ่งรู้สึกตื่นเต้นกับการย้อนวันวานไม่ต่างกัน
เนื่องจากมีกระแสเสียงที่เริ่มต่อต้านการจัดกิจกรรมในแนวบังคับจากนักศึกษาบางกลุ่ม ทำให้หลายคนคิดว่างานประกวดดาวเดือนมหาวิทยาลัยอาจจัดเป็นปีสุดท้าย ฝ่ายที่รับผิดชอบจึงทำกันอย่างเต็มที่ เผื่อว่าปีนี้จะเป็นความทรงจำที่หลายคนจดจำมันได้นาน ๆ
“ลูกเธอเป็นคนคิดทั้งหมดเลยใช่ไหมนี่ เก่งจริง ๆ”
เพ็ญศรีพยักหน้าเป็นนกกระจิบจิกกินเม็ดข้าว ยิ้มเอียงอายประหนึ่งว่าตนเป็นคนถูกชื่นชม ลูกก็เก่งเ
