มือเรียวเล็ก เกาะแขนคนข้างๆ ไปตามทางเดิน ระยะทางจากร้านไปร้านชาบู ใกล้กันนิดเดียว เมื่อคืนนี้ เธอแค่บ่นในไอจี ว่า อยากมากินชาบู กลางวันนี้ พี่จ๋า ของเธอ ก็พามา
" เสร็จงานแล้วเหรอคะ ถึงมาหาหนู "
คนที่กำลังคร่ำเคร่งอยู่กับคดีใหญ่ส่ายหน้า เอกสารหลายอย่าง วางกองอยู่เต็มโต๊ะ แต่เพราะไม่ได้เจอหน้ามาหลายวัน ทำให้ต้องมาหาก่อน แล้วค่อยกลับไป ทำงานต่อ
" ยัง ยังไม่เสร็จ " พี่จ๋าบอกเสียงนุ่มนวล แล้วเดินนำเข้าไปในร้าน ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกัน แล้วยื่นเมนูให้
" เชิญครับ เชฟ "
เชฟสาวจัดแจงสั่งอาหารทันที สมุดเมนูขวางกัน ดวงตาของตัวเองเอาไว้ ที่กำลังมองหน้าเค้า อย่างพินิจพิเคราะห์
ใบหน้าขาวใส ดวงตาไม่สดใสเหมือนเคย แถมยังมี รอยคล้ำใต้ดวงตา ทำให้เธอ อยากจะเอามือ ไปสัมผัสรอยนั้นให้จางหาย แต่ก็ทำไม่ได้ ดั่งใจคิด เพราะรู้ดีว่า พี่ชาย ไม่เคยเห็นเธอ เป็นใบพลูที่อายุยี่สิบปีแล้ว ในสายตาของเค้า เธอเป็นคุณ
