10
963 Words
19.
" นายครับ คืนนี้เรียกใครไหมครับ "
ลูกน้องถามนายหัว ที่ออกมาสั่งเด็ก ที่ไม่ได้ค้าง แต่ใช้เวลาในห้องด้วยกัน เกือบสองชั่วโมงแทน
" ไม่เรียก ขี้เกียจ "
" ครับ "
ลูกน้องสองคนมองหน้ากัน คนอย่างนายหัว มีอารมณ์ขี้เกียจ เรื่องอย่างว่า ด้วยหรอ
หญิงสาวตัวเล็ก ที่เพิ่งออกมาจากห้อง ทำให้คนที่พามาส่ง อยากจะเปลี่ยนใจ กดเธอลงเตียง แล้วระบายความรู้สึกดิบเถื่อน ออกไป แต่ก็ยังมีสติยั้งคิด แว่นตาสีชมพูของเธอ ทำให้เค้า ไม่อาจจะดึงมันออก ด้วยอารมณ์และตัณหา เค้าอยากให้เธอ มีความสุข กับความฝันของเธอ แม้ว่า โลกแห่งความจริง มันจะยากมากที่จะเจอแบบนั้น
เสียงเพลงเปิดขึ้นในช่วงเย็น คนในร้านกำลังแต่งหน้าแต่งตัว เตรียมพร้อมขึ้นเวที
" ใบชา มาหรือยัง "
หญิงสาวที่สวมชุด เสื้อกล้ามสีขาว กับ กางเกงหนังสั้นแค่คืบ ยกมือขึ้นมา
" วันนี้นายเข้าร้าน ใบชาขึ้นไปข้างบนนะ "
คนที่กำลังแต่งตัวมองหน้ากัน หญิงสาวในห้องหลายคน ก็เป็นคู่ขาของนาย แทบทั้งนั้น มีเพียงไม่กี่คน ที่นายไม่เรียก และ มีใบชาคนเดียว ที่นายเรียกหา เสมอมา
ประตูหน้าห้องเปิดออก พร้อมกับ รอยยิ้มสดใส ที่เปิดประตูเข้ามา ทำให้คนที่รออยู่แล้ว อ้าแขนออก
" มานี่สิ " หญิงสาวเดินเข้ามา แล้วนั่งลงที่ตักของเค้า
" คิดถึงใบชา " คนปากหวาน บอกเสียงนุ่ม จูบที่เส้นผม แล้วรั้งตัวเธอ มาสบตา
" คิดถึงพี่ไหม " ยามยาออกฤทธิ์ อารมณ์อ่อนหวาน ก็จะเข้ามา
" ค่ะ " เธอเออออตอบกลับไป เจ้าของห้อง ส่งข้อความเสียงไปให้ลูกน้อง ทันที
" โอนใส่บัญชีใบชา สามหมื่น "
เสียงที่ส่งออกไป ทำให้เธอ ยิ้มกว้างตามมารยาท เมื่อเค้าให้ ต้องดีใจ มือบางก้มลงกราบที่อกแกร่ง
" ขอบคุณนะคะ แต่น้อยไปไหม กับความคิดถึง "
เธอถามเสียงอ้อน แนบชิดกับเค้า กลิ่นน้ำหอม ที่เค้าอาบมา โชยเข้าจมูก แสดงว่าเล่นยา มาหนักมาก
" ดื่มนะคะ ใบชาป้อน " เหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะ ถูกป้อนถึงปาก อย่างเอาใจ เพราะรู้ว่า อีกไม่นาน ก็น่าจะหลับ
เหล้าแก้วที่สามยังไม่ทันหมด คนที่น้อกก็หลับคอพับคออ่อนไปทันที ตั้งแต่ยังไม่สามทุ่ม
" นายหลับแล้ว ใบชา กลับนะ "
หัวหน้าการ์ดพยักหน้า แล้วเข้ามาประคองเจ้านายออกไป หญิงสาวลงไปที่ห้องแต่งตัว ที่ไม่มีใครอยู่แล้ว เจ้าตัวเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าด้านหลัง แล้วประตูก็เปิดเข้ามา
" เค้าจะให้ใส่ยามัน จะได้ไม่ตื่นกลัว ภายในอาทิตย์นี้ นี่แหละ ยังไง ก็จะเอามันให้ได้ "
เจ๊ผู้เป็นฝ่ายจัดการเด็ก คุยโทรศัพท์กับใครบางคน ที่ไม่รู้ว่า มีใครอยู่ในห้องด้วย กำลังกลั้นหายใจแอบฟัง
" หาเอาไว้ ใบชามันทำงานอีกสองวัน แล้วจะถึงวันหยุด เตรียมเลย ยังไง ไม่กี่วันนี้ นายเอามันแน่ "
20.
โลกนี้ ไม่มีที่ยืนสำหรับคนอ่อนแอ และ คนที่ตัวคนเดียวอย่างเธอ ก็ไม่มีใครให้พึ่งพา
เสียงพูดคุยโทรศัพท์เงียบลง พร้อมกับประตูห้องแต่งตัว ถูกเปิดออก แล้วคนข้างนอกก็บอกเสียงเข้ม
" นายเมาหนัก ไปส่งบ้านหน่อย " ทีมการ์ด บอกกับคนสนิทของนายที่เป็นเหมือนมือซ้าย คอยดูแลทุกอย่างให้
" อือ "
เจ๊รับคำแล้วเดินตามออกไปทันที คนในห้อง เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วรีบเดินออกมาทันที
รถเก๋งสีขาวจอดอยู่ที่เดิม การ์ดทักทายสาวสวยที่กลับก่อนใคร อย่างเป็นปกติ ใบชาเป็นคนพิเศษของนาย จะเข้าออก กลับก่อน เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว นายกลับ ใบชากลับ เท่านั้นเอง
มือบางสั่นน้อยๆ เมื่อสตาร์ทเครื่อง จับพวงมาลัย ของในรถ ที่มีอยู่ตอนนี้ เพียงพอสำหรับการหลบหนีหน้า ไปก่อน อย่างน้อย ก็น่าจะมีเวลาให้คิด ให้ตัดสินใจ
ช่วงเวลากลางคืน มีรถอยู่ไม่น้อย คนที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขับรถทำความเร็วไม่มาก ก่อนจะเลี้ยวเข้าไปเติมน้ำมัน และ หาน้ำดื่ม
รถสปอร์ตสีดำสนิท ที่จอดแวะพักรถ มองรถที่จอดด้านข้างตัวเอง ก่อนจะเห็นใครบางคนเดินลงมา ใบหน้าสวยหวาน ที่เพิ่งเจอ เมื่อคืน ทำไมมาอยู่ตรงนี้เวลานี้
คนที่นั่งอยู่ในรถ มองเข้าไปข้างใน เห็นเธอเลี้ยงซื้อของหลายอย่าง แล้วเดินหอบถุงออกมา 2ใบ ก่อนจะกดเอทีเอ็ม แล้วขับรถออกไปทันที
" อยู่ไหนกัน " นายหัวโทรหาลูกน้องทันที
" ตามใบชาไปสิ กำลังขับออกจากปั๊มไป "
สัญชาติญาณมันบอก ว่าต้องมีอะไรแน่ เวลาเกือบเที่ยงคืน แต่เธอ ขับรถอยู่คนเดียว บนถนน ทางออกไป พัทยา
" ตามไป เดี๋ยวเสร็จธุระ จะโทรหาอีกที "
ชายหนุ่มที่มีนัดกับกลุ่มรถยี่ห้อเดียวกัน บอกกับลูกน้อง ตั้งใจจะไปเจอเพื่อน พูดคุย แต่วันนี้ ไม่อยากไปแล้ว
" ครับ นาย "
ลูกน้องรับปากรับคำ ก่อนจะเห็นรถเป้าหมาย ขับตรงมา นายหัวขับรถเอง ในบางครั้ง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า จะไม่มีใครติดตามที่ไหน คนที่ทำธุรกิจ มูลค่ามหาศาล ต้องระวังตัวเสมอ
ของใช้หลายอย่าง วางอยู่ที่พื้นข้างตัว เงินสดอีกหลายหมื่นบาท ที่เบิกมา ก็พอที่จะใช้จ่ายหลายวัน เธออยากออกจากที่นั่น แต่ไม่คิดว่า วันนั้น จะมาเร็วแบบนี้
- Writer
