"ขอบคุณนะ"
พอสายลมขับรถเข้ามาจอดบริเวณโรงจอดรถของบ้านแล้ว หญิงสาวก็เอ่ยขอบคุณเขา และเปิดประตูลงจากรถ แล้วรีบเดินตามทางมาเรื่อย ๆ เพื่อจะกลับห้องของตัวเอง แต่ขณะที่กำลังจะเดินอยู่นั้นก็ดันมีมือมาคว้าจับมือของเธอไว้เสียก่อน หญิงสาวจึงหยุดเดินและหันไปดูก็พบว่าเป็นสายลมกำลังจับมือเธออยู่
"เป็นอะไร"
"เราไม่ได้เป็นอะไร" หญิงสาวพยายามที่จะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
"แค่ไม่ให้ไปด้วย จำเป็นต้องงอนฉันขนาดนี้เลยเหรอ"
"เราไม่ได้งอนลมสักหน่อย ปล่อยได้แล้วเราจะกลับห้อง"
"ลูกแพร ที่ฉันไม่ให้ไปก็เพราะว่าเป็นห่วง สถานที่แบบนั้นมันอันตรายสำหรับเธอ"
"แต่ลมกับฟ้าก็ยังไปกันได้ ถ้าอันตรายจริงแล้วทำไมทั้งสองคนต้องไปด้วย" ข้ออ้างทั้งนั้น ถ้าบอกว่าอันตรายแล้วทำไมพวกเขาทั้งสองคนยังชอบไปสถานที่แบบนั้นกันอยู่บ่อยครั้ง
"เพราะพวกฉันเป็นผู้ชาย"
"จะผู้ชายหรือผู้หญิงก็ไปได้ทั้งนั้นแหละ" เธอสะบัดมือของตัวเองออกจากมือขอ
